In het pittoreske Meppel, op het randje van Drenthe, werd afgelopen weekend de tweede editie van HEY!HO!CLOUSO! gehouden. Dit festival werd georganiseerd door Muziekcoöperatie Meppel in samenwerking met Marcel en Boris van Muziekcafé Clouso. In de tuin, die overigens drie keer zo groot is als het café, traden vijf bands op, waren er zes soorten kroketten en kreeg stage diven een nieuwe betekenis…

Midden op de middag opent Muziekcafé Clouso haar deuren en tuin voor dit stevige festival. De eerste band staat gelijk klaar om het af te trappen. Langs de rand van de tuin staan wat picknicktafels, links de geluidstechnici en in het midden is er voldoende ruimte voor een moshpit. De zon schijnt volop, maar gelukkig zijn er voldoende schaduwplekken en is ook het podium beschermd tegen de zon. Fijn voor de muzikanten, want de temperatuur is boven de 30 graden. De picknickbanken zijn bescheiden bezet met mensen en er staan wat mensen voor het podium.

Mood Bored
De eerste band, Mood Bored, begint enthousiast te spelen en daarmee is de kop eraf. Ondanks de hitte moet het publiek toch een beetje opgewarmd worden en dat doet Mood Bored goed met hun stevige rockgeluiden en duidelijke punk invloeden. De zangeres durft een aantal hoge, gewaagde noten te zingen en weet die overtuigend te raken. Het publiek wordt uitgenodigd vooral de tekst van ‘’la da die, la da da’’ mee te zingen, want, aldus de gitarist, ‘’dat moet wel lukken’’.  

Het geluid is goed afgesteld en er wordt genoten van de heldere mix, waarin de instrumenten goed doorkomen en zang te verstaan is. De bas staat pittig hard, de gitaar is er subtiel ingemixt en de drums liggen lekker in balans. Het totale volume is vrij hoog, maar dat niet gek voor deze hardere stijlen. Er wordt voldoende aandacht besteed aan de lichten en deze ondersteunen de show op een visuele manier. Mede hieraan is te merken dat festival met zorg is voorbereid en dat er is aandacht en tijd in is gestoken door mensen met een hart voor muziek, kunst en festival.  

'Hier is plek voor een mooie quote'

© Jeffrey Heijnen

Stagediven in het mini zwembad

Het begint zoetjes aan vol te stromen en het is bijna tijd voor de tweede band: Delta Echoes. Geluiden van gezelligheid stijgen op uit het publiek. Er is iemand bezig om een plastic regenboog op te blazen en dit ontpopt zich tot een mini zwembadje. Daarnaast wordt een blauw zwembadje opgeblazen. Delta Echoes is ondertussen lekker aan het spelen en de basgitarist kondigt aan dat het mogelijk is om te ‘’stagediven’’ in één van de zwembadjes. De muziek ligt overigens erg fijn in het gehoor, zoete gitaarklinken worden vermengd met pittige drums en een zelfverzekerde stem. De muziek lijkt invloeden te hebben van classic rock en Britse punk. Met opvallende instrumenten weten zij een unieke sound te creeëren die goed wordt ontvangen door het publiek, dat duidelijk wordt gemaakt door het enthousiaste gejoel en geklap na elk nummer. Voorzichtig steekt iemand zijn hoofd in het water. Dat is koud, maar op warme festivaldagen waar het bier vloeit is het belangrijk om je hoofd koel te houden.

Cloud Café 

Na dit spetterende optreden zoeken wat mensen verkoeling in de zwembadjes en dan is het tijd voor de derde band: Cloud Café. De heldere stem van de zangeres klinkt door de speakers en de toon is gezet. De band is wat ‘’mellow’’ vergeleken met de eerste twee bands; ze blijven vrij ingetogen, ook in hun contact met het publiek dat tevens wat rustiger aan lijkt te doen. Ook deze band wordt gekenmerkt door een opvallende basgitaar die goed te onderscheiden is van andere instrumenten. Terwijl de zon bescheiden probeert door te breken, bouwt ook de muziek iets op en lijkt het voorzichtig los te breken.

Zoek de kleuren van de sections uit bij elkaar en bij de afbeeldingen

© Jeffrey Heijnen

De Krokettenbar

Het loopt een beetje tegen etenstijd en gelukkig is daar de ‘’krokettenbar’’ met maar liefst zes soorten kroketten - voor ieder wat wils! Verschillende soorten vlees-, garnaal-, kaas- en natuurlijk veganistische kroketten worden geserveerd op een wit, zacht broodje met saus naar keuze.

Stagediven met Andy and the Antichrist 
De vierde band, Andy and the Antichrist, is aan het soundchecken en het klinkt direct veelbelovend. Een kwartier later knalt deze Tilburgse band er gelijk in met een energiek, up-tempo punk nummer. De muzikanten hebben er zin in; ze hebben overduidelijk lol in wat ze doen. Het publiek lijkt gewacht te hebben op deze energie en gaat moeiteloos mee met de band, die bij iedereen in goede aarde lijkt te vallen. De gitarist moedigt mensen aan om een duik te nemen in het badje en geeft zelf het goede voorbeeld door met blote voeten in het badje te gaan staan. Het hek is hiermee van de dam en meer mensen durven erin te springen. Eén gewaagde muziekgenieter klimt het podium op, kijkt vanaf het podium naar het zwembadje en neemt vanaf daar een duik in het badje. Stage diven heeft officieel een nieuwe betekenis gekregen!

© Jeffrey Heijnen

Fire Horse sluit de dag af

Hierna is het alweer tijd voor de laatste band: Fire Horse. Ook deze band knalt er gelijk in en mede dankzij de vorige bands zit de sfeer er goed in. Het publiek stroomt naar voren en is klaar om hun laatste energie te geven aan deze band. Deze snelle, stevige muziek is wat deze dag perfect afsluit. De muziek blijft interessant doordat snelle gitaarrifjes worden afgewisseld met krachtige breakdowns, gierende solo’s en een pittige stem. De lichten worden volop ingezet en samen wordt er een flinke show gecreëerd, waar ook de nabij gelegen terrassen van kunnen genieten. Als de band er ook nog een cover van The Beatles ingooid (Helter Skelter - uiteraard in hun eigen stijl) is het plaatje compleet.

Vier toegiften
Het publiek krijgt er geen genoeg van, dat wordt duidelijk gemaakt door na elk ‘laatste’ nummer ‘’we want more’’ te schreeuwen. De band kan en wil niet anders dan hier gehoor aan geven. Uiteindelijk wordt er na 4 toegiften de laatste noot gespeeld en wordt de bandmuziek ingewisseld voor Spotify muziek. Mensen drinken rustig een biertje, kletsen wat met elkaar en genieten na. Ondertussen is het personeel van Clouso voorzichtig aan het opruimen, zijn de geluids- en lichttechnicus aan het afbouwen en is ook de band aan het inpakken. Daarmee is deze editie van HEY!HO!CLOUSO! tot een einde gekomen.

Geslaagde editie
Achteraf maak ik nog even een praatje met Cindy en Michiel van Muziekcoöperatie Meppel en Marcel de eigenaar van Clouso. Zij kijken terug op een geslaagde editie. Of het volgend jaar weer georganiseerd wordt? Als het aan de organisatie ligt wel!

.