Dat blijkt achteraf geen overbodige luxe, want een aantal uren later gaat het goed los. Regen, wind en onweer maakt het onmogelijk om de vrijheid te vieren en dus start het festival uiteindelijk om 16.00 uur. Veel bands zijn inmiddels al afgezegd (heel jammer voor alle Kunstbende- en Popsportacts) en het terrein ziet eruit als één groot modderbad. Dat mag de pret niet drukken; we zijn op het terrein en kunnen genieten van de muziek.
Vrijheid vieren in de modder
Raar begin en mooi slot voor Bevrijdingsfestival Drenthe
Bevrijdingsfestival 2015 verloopt een klein beetje anders dan andere jaren. Om elf uur staan wij voor de poorten van het terrein aan de Baggelhuizerplas. Er is regen voorspeld, maar met een poncho moet het wel te doen zijn. Helaas, het terrein blijft dicht en mensen worden aangeraden om -vanwege het slechte weer- rechtsomkeert te maken.
Beetje Kyteman
Op de Sena Talent Stage staat The Cool Quest. Het zonnetje begint zelfs door te komen tijdens de eerste klanken van deze band. De muziek is van alles wat, een beetje hiphop, een beetje soul en jazz. Je zou een vergelijking kunnen trekken met Kyteman, zo relaxt klinkt de band. Eerder die dag stonden de muzikanten nog op het Bevrijdingsfestival van Den Bosch en na de set in Assen gaan ze door naar Zwolle. Daar hebben ze het vast ook iedereen naar de zin gemaakt.
Tegelijkertijd staat op de Pepsi Heroes Stage Semantic Drift te spelen, een driekoppige band uit Emmen. De bandleden stralen allemaal energie uit en hebben veel zin om te spelen. Drummer Daan Benting is net Animal van The Muppets. Lekker hard op de drums slaan en ondertussen zijn gezicht in een bizarre stand zetten. Leuk om naar te kijken. Zanger Kristian de Roode is echt een talent, want zingen kan hij. Zijn stem klinkt heel helder en hij zit helemaal in zijn gitaarspel. Net zoals gitarist Joeri Roose. Die staat af en toe met zijn ogen dicht te spelen. Op het laatste moment dist Kristian Roy Donders. ‘Als hij op tv is mag je de tv best uit het raam gooien.’ Om er later aan toe te voegen dat Roy een ontzettende aardige gast is.
Albumpresentatie
Na drie kwartier, waarin Syb met De Kast op de Mainstage stond, was het tijd voor Solitary Zebra bij de Pepsi Heroes Stage. Zij presenteren hun nieuwe album Thoughts of a Solitary Zebra aan het publiek. Wat een sound komt er uit de vier zebra’s. Een beetje een Editors-achtig geluid, maar dan net iets ruiger. Vooral de donkere sound spreekt erg aan. Het publiek geniet ook zichtbaar van deze muziek en het nieuwe album is zeer waarschijnlijk goedgekeurd door de meerderheid van de mensen.
Daarna is het tijd voor Bokser op de Sena Talent Stage. Een groepje trouwe diehard fans staat al een tijdje voor het podium. Zodra de band begint te spelen gaan de fans los.
Jammer overigens voor singer/songwriter Nathan Green die staat te spelen op de Pepsi Heroes Stage. Daar is het nog erg rustig als hij begint. Tegen Bokser kan hij nog net niet op. De rockband uit Assen laat zien dat volgend jaar misschien nog wel een podium hoger kunnen beklimmen. Wat een energie straalt deze band uit, en dan te bedenken dat deze heren toch wel wat ouder zijn dan het gemiddelde bandje dat op dit podium staat. Ze rocken er niet minder hard om. Het nummer Redskin Casino wordt flink meegezongen door het publiek. Een leuk nummer met een beetje invloeden van muziek van Indianen, zoals je dat in films ziet. Helaas speelt Bokser niet lang, zelfs nog korter dan andere bands. ‘Vanwege het slechte weer is alles omgegooid en moeten we nu plaatsmaken voor Goldplay, maar we hebben genoten’, aldus zanger Zed.
Het festival komt bijna tot zijn einde en we hebben een heerlijke avond gehad. Nu nog de keuze tussen Orange Skyline en Miscall. We kiezen voor deze laatste band, een metalband uit Klazienaveen. Een pittige afsluiter voor deze dag die ook heel pittig begon. De band breekt zowat de Pepsi Talent Stage af. Er ontstaat een moshpit vooraan het podium en een enkele keer gaat daar iemand onderuit. Haren gaan los om te headbangen en de echte fans schreeuwen alles mee. De band sluit af met Ace of Spades van Mötorhead. Ook daar wordt het publiek enthousiast van, want bijna iedereen kent dit nummer wel. Daarna maakt de band uitgebreid de tijd voor foto’s met fans. Familie (gokje: moeder) van drummer Rik Hassing knijpt de jongen nog even goedkeurend in zijn wang.
Door de modder naar de uitgang
De dag zit er alweer op. Door de modder vinden we onze weg naar de uitgang. Een rare festivaldag. De dag begon zo slecht en onheilspellend en eindigde in mooi weer en een geweldige sfeer met veel mensen. De vieze modder heeft mensen niet tegengehouden om te komen naar de Baggelhuizerplas. Volgend jaar weer zo’n feestje, maar dan graag vanaf het begin met mooi weer.