'Infants' is een stille herinnering aan God

Voormalig frontman van indiegitaarband LPG, Arend Jan van der Scheer, heeft onder de naam Simon Karolis onlangs de volwaardige EP 'Infants' uitgebracht. Het is alweer even geleden dat voorganger 'Here I stand I can do no other' is uitgekomen. Tijd om snel het nieuwe werk in te duiken.

Op de 'Infants' horen we gastbijdrages van gitarist Anne Caesar van Wieren (LPG, Karawane) en drummer/producent Wouter Rentema (Laura Jansen, Sunday Sun). Hierdoor krijgt het zestal songs de ruimte die het nodig heeft om niet te vervallen in de zoutig eenmanssound dat we zo vaak bij genregenoten horen. Denk Elliott Smith, The Shins en vroeg werk van Bright Eyes. De komst van het werk werd overigens bijgestaan door twee videoclips die in aanloop naar de EP al naar buiten kwamen: 'Subversive Decay' en 'Ni Hao.'

Dat de muziek vooral weggelegd is voor liefhebbers van breekbare liedjes is duidelijk. De teksten gaan over het vaderschap en de allesomvattende verantwoordelijkheid die daarmee gepaard gaat. Misschien dat de maker daarom een link legt met onze lieve Heer, "van wie je afscheid denkt te hebben genomen, maar die alsnog nooit helemaal weg is".

Inhoudelijk worden we heen en weer gewiegd binnen de verschillende disciplines van het singer-songwriterschap. Zo tokkelt Arend op de eerste track 'A Fear to All' alles wat singer-songwritermuziek typerend maakt bij elkaar. Samenzang? Check. Een langzame opvolging van teksten? Check. Afwezigheid van verdere instrumentatie? Check. Wanneer eenmaal die associatie is gemaakt, verrast de muzikant met de begeleiding op 'Subversive Decay' en 'Ni Hao'. De uitschieter is toch wel 'Trustee', waar de fonkelende gitaar als een klein lichtpuntje uitdikt tot een volwaardige lichtbundel. Kortom, een fijn werk.