Oh ja joh?! met Bram Wesdorp

Bekende Haagse koppen in de schijnwerpers

Julie Hauber I Foto's: Eefje Lammers ,

In Oktober vertrok So What naar de Modern World Studios om, na het behalen van de 50.000 K op Sellaband, hun eerste plaat op te nemen. Inmiddels is de cd af en kunnen we in Februari de plaat verwachten. Bram Wesdorp, zanger en gitarist van So What, werkte na de gig in de House of Rock mee aan deze Oh Ja Joh?! en had moeite met het beantwoorden van deze vragen: ‘Je moet voortaan iemand anders interviewen, Joeri bijvoorbeeld, ik ben te filosofisch voor interviews.’ Uiteraard was dat sarcasme, laat dat duidelijk zijn.

Bekende Haagse koppen in de schijnwerpers

In Oktober vertrok So What naar de Modern World Studios om, na het behalen van de 50.000 K op Sellaband, hun eerste plaat op te nemen. Inmiddels is de cd af en kunnen we in Februari de plaat verwachten. Bram Wesdorp, zanger en gitarist van So What, werkte na de gig in de House of Rock mee aan deze Oh Ja Joh?! en had moeite met het beantwoorden van deze vragen: ‘Je moet voortaan iemand anders interviewen, Joeri bijvoorbeeld, ik ben te filosofisch voor interviews.’ Uiteraard was dat sarcasme, laat dat duidelijk zijn.

Naam: 
Bram Wesdorp

Leeftijd & Bday: 
19 jaar. Geboren: 30 mei 1989

Aantal Hyves en Myspace vrienden: 
Ik heb geen Hyves en ook geen Myspace. So What heeft op Hyves zo’n 800 vriendjes, MySpace zou ik niet weten.

Broers/zussen:
Floortje, ze is 12.

Huisdier:
Ik had vroeger een vogel, maar die is dood. Hij heeft volgens mij tijdens de verhuizing beton ingeslikt. Wel jammer, want hij was best wel leuk. 

Sport: 
Nu niks, maar vroeger speelde ik van mijn vierde tot mijn achttiende korfbal.

Beste gewoonte: 
Dat weet ik niet zo goed maar ik zou eerlijk en rechtvaardig zeggen.

Slechtste gewoonte: 
Het is niet mijn slechtste gewoonte maar hij is wel slecht; Ik kom vaak te laat.

Voor welke actie in je leven schaam je je het meest? 
Ik schaam me niet zo snel meer, vroeger wel. Ik vond toen doodse stiltes het allerergste. Gewoon van die nare, nare doodse stiltes. Dat vond ik ook altijd erg bij andere mensen, maar het is niet dat ik me er voor schaam.

Favoriete plek in Den Haag? 
Mijn huisje.

Stamkroeg: 
Paard Café: goede muziek en het is er gezellig. Bovendien hebben ze er mooi licht, fijne kleuren.

Beste Haagse initiatief/festival: 
Crossing Border want het is daar gezellig en omdat daar ook van die rare literaire types rondlopen. Er heerst daar een beetje een ander sfeertje.

Irritant in de Haagse muziekscene: 
Dat iedereen elkaar helemaal aflikt en naar beneden stampt. Je kunt jezelf hier per week hypen. Dat hebben we zelf ook gedaan met So What.

Haagse band van het moment: 
Niemand. Dat is dus het punt van bovenstaande vraag; iedereen is de hele tijd Haagse band van het moment, want het is heel makkelijk om jezelf dat een keer te laten doen. 

Onderschat in de Haagse muziekscene: 
Iedereen. Net als dat iedereen wordt overschat, wordt ook iedereen onderschat. 

Overschat in de Haagse muziekscene: 
Wij zijn toch ook overschat? Iedereen is wel een keertje overschat. Toen wij onze EP uitbrachten, hebben we onwijze stennis getrapt ‘Jaaa, DÉ So What EP’ maar eigenlijk is het gewoon een kut EPtje. 

Welk fictief personage zou je willen zijn? 
Robin Hood of Peter Pan. Peter Pan is koel. Ik heb een keer in de derde of de vierde Peter Pan in een musical gespeeld. 

Waar kun je ’s nachts van wakker liggen? 
Van kleine dingetjes. Ik maak me al snel druk om dingen terwijl het vaak niet nodig is. 

Tieneridool: 
Michael Jackson. Daar had ik altijd bandjes van waarbij ik de nummers altijd van de radio ging opnemen. Wachten, wachten, wachten en dan ja, ja, ja. 

Beste nummer aller tijden: 
When We Where Young van The Killers, dat vind ik een heel relaxed nummer. Het stukje na het tweede refrein, bij de solo, daarbij kan je gewoon niks anders doen dan je handen in de lucht gooien. (Bram gooit vervolgens zijn handen in de lucht, perst een paar vreemde geluidjes uit zijn mond en wordt uitgelachen door drummer Joeri.)

De eerste plaat die je kocht of kreeg? 
De eerste plaat die ik kreeg was iets van Kinderen voor Kinderen. De eerste plaat die ik kocht was ‘Everywhere’ van Michelle Branch. 

De laatste plaat die je kocht of kreeg? 
De cd van The Script.

Je favoriete aanvraagnummer op een feestje: 
iets van The Killers, maakt niet uit wat.

Het beste moment van de dag om naar muziek te luisteren? 
Of ’s ochtends vroeg, of ’s avonds laat als je op de bank ligt met een fles drank.

Wanneer moet het stil zijn? 
Als ik net heb gerepeteerd, dan wil ik dat het stil is. Geluidsmoe, ja dat ja. 

Welke band/artiest moet voor eeuwig zwijgen? 
Je moet voortaan iemand anders interviewen, Joeri bijvoorbeeld, ik ben te filosofisch voor interviews. Jullie stellen te extreme vragen. (Joeri moet nog op een sarcastische manier benadrukken dat Bram een lul is en dankzij deze opmerking het imago van So What geschaad wordt; ‘Lul, ons image van leuke, spontane jongens gaat er helemaal aan!’)

Bron van inspiratie: 
Giechelende jonge meisjes of de worstelingen met mezelf.

Naar een onbewoond eiland neem ik mee: 
Gitaar en een fles Quantro.

Quote: 
‘What you gonna do? Live for nothing or die for something.’ Dat komt uit de laatste Rambo film.

Droom: 
Van muziek kunnen leven en met So What de wereld over reizen.