Oh ja joh?! met Rob Huurman

Bekende Haagse koppen in de schijnwerpers

Marije Pluym | Foto's: Eefje Lammers ,

Een The Cure-leip met een voorliefde voor Twin Peaks. Zo valt gitarist Rob Huurman misschien nog wel het beste te omschrijven. Rob is al heel wat jaren actief op muziekgebied en richtte in 2011 de Haagse Nugaze-act Laura Palmer op.

De Hagenaar omschrijft zijn band als ‘drie mannen die samen behoorlijk wat herrie maken op een melodieuze manier’. De band brengt in februari haar eerste EP, Spring Traffic, uit en is nog op zoek naar een geluidskunstenaar die synths en samples toevoegt. Wij namen de Oh ja Joh?! vragenlijst met Rob door.

Naam
Rob Huurman. Ik heet eigenlijk Robert Jan, maar dat vind ik zo kakkineus. Mijn roepnaam is gewoon Rob.

Leeftijd en verjaardag
39 jaar, 3 januari 1975.

Social networks
Ik zit op Facebook maar dat is eigenlijk vanwege de band Laura Palmer. Verder ben ik niet zo actief. En LinkedIn voor mijn werk. Ik ben programmamanager bij een nogal uit de kluiten gewassen telecombedrijf. Dat is totaal wat anders en totaal niet rock’n roll maar daar verdien ik mijn geld mee.

Broers/zussen
Twee oudere zussen, Elma en Alexandra.

Huisdier
Een poes, Spot, van maar liefst 10,5 kilo. Het is een soort wombat. Hij ligt alleen maar op de bank en hij is zo lui dat zijn teennagels af en toe in zijn kussentjes groeien. Mijn zoon heeft een hamster. Die heet Van Kooten. Je kan de hamster gewoon op de rug van Spot zetten en dan gaat hij spinnen vanwege die pootjes.

Voor welke actie in je leven schaam je je het meest
Ik heb een jaar of vijf geleden gedraaid in de Zwarte Ruiter. Ik had een set gemaakt van drie keer één uur en daar heel goed over nagedacht. Echt allemaal progressieve muziek aan elkaar gemixt. Geen verzoeknummers ofzo. Ik had gewoon echt een hele set in mijn hoofd. Ik begon met één of ander obscuur nummer van Zappa dat 10 minuten duurde. Toen begonnen de bardames al een beetje te mokken dat hun fooi er aan ging en na een uur moest ik echt wat populairders gaan draaien. Na anderhalf uur werd me vriendelijk gevraagd op te zouten. Toen voelde ik me wel een beetje beschaamd. Maar aan de andere kant is de Zwarte Ruiter kennelijk niet meer de tent die het geweest is. Het is mijn stamkroeg en ik kom er nog steeds graag, maar dat was best wel een beetje sneu. Ik had nog anderhalf uur fantastische muziek in petto maar dat mocht niet.

Beste Haagse festival/initiatief
State-X New Forms. Dat vind ik een mooie combinatie van elektronische muziek, dance muziek en progressieve rock. De beste herinneringen heb ik aan een paar jaar terug met bands als Sonic Youth, Motorpsycho en de dag er voor Aphex Twin en Mono.

Wat zou je willen veranderen aan de Haagse muziekscene
Iets meer progressieve podia. Het Paard is nog steeds te mainstream. De Supermarkt is leuk voor bands als Laura Palmer die bekendheid willen vergaren. Daar tussenin zijn wel een aantal plekken waar je kunt spelen maar ik vind het nog te beperkt. Neem een band als The Brian Jonestown Massacre, een redelijk obscure band uit Amerika. Daar moet je voor naar de Melkweg. Ik ben wat dat betreft echt een Rotterdammer. Ik ga liever niet naar Amsterdam als dat niet nodig is. Maar je moet er dus wel heen om dat soort bands te zien. Die kunnen makkelijk ook in het Paard staan maar daar staan ze niet. Podia buiten Den Haag programmeren gewoon veel toffer. Houd ook eens rekening met mensen die iets anders zoeken dan Douwe Bob en Selah Sue enzo.

Haagse band van het moment
Ik vind Monomyth echt te gek. Die zag ik afgelopen jaar op Parkpop. We kwamen aan, ze begonnen te spelen en ik ben één keer heen en weer geweest om een biertje te halen. Verder heb ik staan kijken. Instrumentaal, progrock, teruggrijpen naar oudere stijlen. Ik vind het wel tof dat dat zo lijkt aan te slaan.

Welke band uit de regio Den Haag had nooit uit elkaar mogen gaan
So What! Die zijn niet uit elkaar maar die zijn Neighbour, Neighbour geworden. Dat is natuurlijk een enorme kutnaam. Buurman en buurman! Dat kijkt mijn zoon ook. Hoppetee! Ik vind het een leuke band en ze zijn niet echt uit elkaar maar voor mij wel een beetje.

Mijn muzikale hoogtepunt
Spelen in het voorprogramma van Viva la Fête in het Paard afgelopen oktober. Dan sta je in de grote zaal van het Paard en dat is wel even wat anders. Het publiek vond het erg tof en Vive la Fête ook. Ze hebben ons meegevraagd voor andere optredens en we zijn nu bezig met ze om in België ook andere dingen met ze gaan doen. De drummer wil nog een keer met ons spelen. Het is allemaal nog niet concreet maar we zijn wel met elkaar in gesprek.

Dit optreden in de regio Den Haag van een andere band of artiest is me altijd bijgebleven
Goose tijdens het PopHotSpot festival afgelopen jaar. Leuke band. Maar wat het meest is bij gebleven is mijn zoon die een uur lang met z’n mond open op mijn schouders heeft gezeten. Hij luistert nog regelmatig Goose als hij gaat slapen. Papa is trots!

De eerste plaat die je kocht of kreeg
Ik kreeg een radio op mijn 8e en daar zat een bandje bij van Culture Club en dat heette ‘Waking up with the house on fire’. Daar stond ‘Warsong’ op en dat vond ik wel zo’n geweldig nummer. De eerste plaat die ik zelf kocht was ‘Pornography’ van The Cure. Toen was ik tien dus mijn ouders waren best wel een beetje bezorgd. Gaat het wel goed met die jongen? Is hij homo of is hij suicidaal?

Je favoriete aanvraagnummer op een feestje
Dat doe ik nooit. Ik ben zo’n beetje opgegroeid in de Boerderij in Zoetermeer. Daar ging ik elk weekend heen. En als ik daar was en Jeroen draaide, dan werd altijd standaard The Cure voor me aangezet. Ik hoefde niets aan te vragen. Ik heb één keer iets aangevraagd bij Marktrock in Leuven. Daar was een jongen nogal gecharmeerd van mijn vriendin en hij drong zich iets teveel op. Toen heb ik ‘Bobby Brown goes down’ aangevraagd. Daarna droop hij goed af.

Welk album zou je aan je grootste vijand kado doen
Alles van Snow Patrol. Met een foto van die zanger erbij met zijn getergde bek. Dat vind ik echt zo vreselijk. Er zijn veel bands waar ik niks mee heb, maar die gun ik het wel. Hun gun ik het gewoon niet.

Naast welke artiest zou je wakker willen worden
Het liefst naast een mooie vrouw maar ik denk toch een man. Jeff Buckley. Die man is veel te jong overleden. Ik heb ooit nog piano met hem gespeeld in Paradiso. Mijn toenmalige vriendin had contact met de band die in het voorprogramma stond en zo kwamen we backstage. Vijf maanden later was hij ineens dood.

Het beste moment van de dag om naar muziek te luisteren
Als ik kan luister ik muziek. Als ik thuis kom zet ik eerst mijn versterker aan en dan pas het licht en de verwarming. Maar misschien wel het lekkerste moment is als ik naar bed ga en een mooie plaat opzet en uiteindelijk anderhalf nummer hoor en in slaap val. Zeker als je een plaat luistert die tien nummers telt, dan twintig minuten stilte heeft en dan in één keer allemaal rare geluiden gaat maken. Dat zijn wel de platen die me bij blijven.

Bron van inspiratie
The Cure, Joy Division, New Order, The Sisters of Mercy. Ik ben echt wel een waver.