Musicon staat een beetje bekend als het podium waar alles geprogrammeerd wordt dat je in de rest van de stad niet vindt. Van death metal tot jazz. Alleen klassiek zal je er niet snel vinden. Maar naast een plek voor duistere herrie, is het ook een broedplaats en podium voor nieuw talent. Zaterdag 8 oktober is de eerste editie van MusicOn Stage, een showcase event voor opkomende bandjes. Daar zijn we natuurlijk bij.

"Het moet gewoon gezellig worden"

Voor we onszelf op zaterdag richting Musicon verplaatsen, spreken we met Elmar Suijker, kersverse programmeur bij Musicon. Hij organiseert met MusicOn Stage zijn eerste eigen bandavond bij het poppodium en daar horen we graag meer over. Elmar: “Ik wilde graag dat er meer pop-rock bandjes in Musicon zouden spelen. Daar staat Den Haag toch om bekend. Zo kwam ik op het idee voor dit evenement. Het maakt mij enthousiast dat ik een podium kan bieden aan bands waarvan ik zie dat ze echt talent hebben, maar nog niet de bekendheid.”

“Mensen kunnen een avond verwachten met drie bands die alle drie een eigen groep publiek meenemen. Mensen die elkaar nog niet kennen, maar elkaar wel zouden moeten kennen. Want de muziek die ze leuk vinden, verbindt ze. Het moet vooral heel gezellig worden”, vertelt Elmar. “Het is de eerste keer dat ik dit organiseer. Ik hoop natuurlijk dat het een succes wordt. Ik heb nog veel meer bands in gedachten en word ook al benaderd door mensen die wel een keer willen komen optreden.”

Maar hoe kies je als programmeur dan de bandjes voor de eerste avond? Waar moet je dan aan denken? Elmer legt uit: “Voor deze eerste avond was ik op zoek naar een mooie middenweg: bands die wel al een eigen achterban meenemen, maar nog niet zo bekend zijn. Het is wel fijn dat de muzikanten zelf wat publiek meenemen, want het evenement is nog niet zo bekend. Verder heb ik vooral bandjes geboekt die ik al kende uit Musicon of van andere plekken. Ik speel zelf als gitarist in Jack The Owl, dus dat was makkelijk schakelen.

© Maarten Ederveen

Jack The Owl

Moment van de waarheid

Fast forwarden we even naar zaterdagavond in Musicon. Na een kleine vertraging trapt Gary Spacey de avond af. Het drietal is op het laatste moment ingevlogen als vervanging van een andere act, maar past goed in het geheel. Als rustigste en meest alternatieve van de drie optredens, is de band een goede opwarmer voor het publiek. Als je je ogen sluit bij de psychedelische klanken van Gary Spacey, zie je de vloeistofdia’s uit de jaren 70 voor je. Al zijn de bandleden daar zelf waarschijnlijk te jong voor. Het trio zoekt weinig interactie met het publiek. De eerste keer dat we iets van zanger Orion horen, is wanneer hij het laatste nummer aankondigt. Onderling is de communicatie wel voelbaar. Het trio speelt pas tien maanden samen, maar je kunt zien dat ze al eerder met elkaar op de planken hebben gestaan.

Dan is het de beurt aan Jack The Owl. De band rond de muziek van Kasper Spijkerman brengt wat leven in de zaal. Kasper is communicatief richting het publiek en probeert mensen naar voren te trekken. Daar is men nog wat huiverig over, maar de eerste kleine dansjes worden gedaan. Voor het optreden vertrouwde Kasper ons al toe dat hij zicht flink laat beïnvloeden door Britpop. Tijdens het optreden is dat goed terug te horen. De nummers gaan over het einde van corona en de vrijheid van vogels. Dingen waar we ons allemaal iets bij voor kunnen stellen. Misschien maakt dat de band wel zo toegankelijk.

Als de energie er al goed in zit, komen Midnight Marc and the Motherfucking Invaders er nog een schepje bovenop doen. Het powertrio, dat zich laat inspireren door de muziek die hun vader altijd luisterde, blaast vanaf het eerste moment de laatste mensen van hun stoel. De band begon met de broertjes Bouke en Stijn Aandewiel, op respectievelijk gitaar en drums. Er waren wat twijfels over de zangkwaliteiten van Bouke, dus moest er een nieuwe frontman worden gevonden. Dat werd Marc Roelofsen, ofwel: Midnight Marc. Moest hij wel eerst even leren bassen. En dat heeft hij gedaan: “hoe moeilijk kan het zijn”, aldus Marc. De buiten het podium om vrij introverte frontman blijkt opeens een waar podiumbeest. Er wordt gedanst, gesprongen en gezongen en het is een fijne afsluiter van de avond. Meer Midnight Marc? Ze spelen ook op onze clubavond op 21 oktober!

© Maarten Ederveen

Gary Spacey

Op naar meer

Alles bij elkaar kunnen we niet anders zeggen dan dat Elmar gelijk heeft gekregen: het was een gezellige avond. Er zat er een fijne opbouw in de energie van de avond en de zaal was goed gevuld. Om meer vragen we eigenlijk niet op zo'n avond. Alhoewel... het valt ons wel op dat alle bandleden vanavond, zonder uitzondering, jong, wit en man zijn. Misschien zou wat afwisseling in het vervolg leuk zijn. Zie het als een tip voor de toekomst.