Radio Tonka in The Grey Space in the Middle Radio Tonka in The Grey Space in the Middle

Wat is nu echt typisch Radio Tonka? De zender is ontstaan als een piratenzender en bestaat sinds omstreeks 2005 via de legale weg. Ze bestaan vanuit het principe: "gewoon sterke radio maken". Dat klinkt nogal wiedus, maar Martijn licht dat toe "Nederlandse radio is vaak gewoon schreeuwradio". Duidelijk. Ze richten zich liever op inhoud. Goede muziek van alle (underground) genres.

Radio Tonka is tevens een kweekvijver en radiobroedplaats. Meerdere malen wordt ons op het hart gedrukt dat er genoeg ruimte is voor bands, acts en DJ's in The Grey Space. Vooral voor degene die geïnteresseerd zijn in het maken van een radioprogramma. Zolang daar maar die link is met muziek die je eigenlijk niet hoort op de mainstream radio. Dat kan zowel acidjazz als crustpunk en alles daar tussenin en omheen zijn, niet gelimiteerd tot een genre dus.

Terug naar de avonden in The Grey Space. Die zijn zowel divers in de programmering als in de opzet. Bij sommige avonden wordt ook de zaal beneden gebruikt. Zoals bij de recente EP release show van Zoe Reddy, terwijl Martijn boven gewoon radio aan het maken was. Wel kreeg hij daar voor het eerst in zijn leven te horen dat hij "iets te hard jazz stond te draaien".

De avond start rustig. Bij binnenkomst valt meteen op dat de installatie van Radio Tonka in een klein kantoor is geplaatst. Een opmerkelijk keuze, want het verbleekt in grootte tegenover de ongebruikte expositieruimte van The Grey Space. Echter, blijkt dit een bewuste keuze. Het is direct verbonden met het terras zodat je buiten kunt meegenieten. En niet onbelangrijk, volgens Martijn heeft de ruimte goede ventilatie.  

Na wat eclectische plaatjes is het aande Haagse band Lifeless Past om de avond te kickstarten met een herkenbare golf aan post-punk. De enorme hoeveelheid effecten van frontman Satori maken het gemis van een basgitarist of toetsenist maar net goed. Het doet zonder twijfel denken aan het zweverige geluid van The Cure, Killing Joke en zoals het t-shirt van Satori doet vermoeden: Depeche Mode. Er onstaat intussen lichte paniek, de band heeft meer fans dan er in de ruimte kunnen. Gelukkig staat de organisatie paraat om mensen te wijzen op de benodigde anderhalve meter afstand. 

Even later is het aan Spacebeest om de boel op te voeren. De kleurrijke muzikant valt op door zijn regenbooggekleurde outfit en dito gitaar. Het duurt slechts een minuut voordat de ruimte wordt gevuld met een flinke bak noise. Een muur van gitaarfeedback wordt opgewekt met behulp van een doodshoofd, een regenbooggekleurde radio en een stuk hout. Het lijkt net alsof we op een bouwplaats zijn beland. Ook de uitvoering gaat met zowel de precisie als de lompheid van een gemiddelde bouwvakker. Toch is het muzikaal niets nieuws. Noem het vuist in de lucht muziek, met een goede presentatie, maar daar blijft het bij. Toch is niet iedereen het daarmee eens. Achteraf blijkt enorme interesse vanuit het publiek: "hoe kom je op deze stijl?" en merkt een ander op "dit is geniaal".