De Amerikaanse zangeres Alela Diane is een graag geziene gast in Nederland. Zo was ze eerder dit jaar te vinden bij de buren in Rotterdam op Motel Mozambique en heeft ze twee keer eerder op Crossing Border gespeeld. In november is ze terug in ons eigen Den Haag voor Crossing Border 2018. Ze heeft dit jaar een nieuwe plaat uitgebracht: ‘Cusp’. De Amerikaanse brak haar vingernagel en speelde meer piano dan gitaar toen ze de nieuwe liedjes schreef. Het is een album vol openhartige tracks, onder anderen over het moederschap. En dan zit er ook nog eens een re-release van ‘The Pirate’s Gospel aan te komen. Meer dan genoeg redenen voor een telefoontje naar de andere kant van de oceaan.

Voor het schrijven van de nummers op ‘Cusp’ is Alela Diane er even tussenuit geweest. “Ik heb het album geschreven in Caldera, in Oregon. Dat is een verblijf voor artiesten. Ik was daar met een auteur, een schilder en een poëet. Eens per week aten we samen en bespraken we waar we aan werkten. Ik had een klik met mijn buurvrouw en dat was wel nuttig. Het was fijn om het proces met andere creatieve mensen te delen.”, vertelt Alela vanaf het beeldscherm. Alela zit thuis, de communicatie verloopt via Skype.  

“Tijdens het ontspannen schreef ik de nummers. Het was lekker even weg te zijn van de drukte van thuis. Met kleine kinderen is het lastig om te schrijven.” Alela heeft 2 dochters. Veel van haar liedjes gaan over het moederschap.

“Het  album is behoorlijk persoonlijk, maar dat zijn mijn platen meestal.” De meeste onderwerpen die de zangeres op ‘Cusp’ behandeld, zijn ook op eerdere platen voorbij gekomen. Onzekerheid, de relatie met haar ouders, zelf moeder zijn. “Ik denk dat mijn albums vooral laten zien hoe ik mijn omgeving observeer. Terwijl ik ouder wordt en meer dingen doe in het leven, ontwikkelt mijn perspectief op bepaalde manieren. In het nummer ‘Never easy’ opende het bijvoorbeeld mijn blik hoe het is om moeder te zijn en hoe mijn relatie met mijn moeder is.”

Waar voorheen de gitaar de bovenhand had in het werk van Alela Diane, heeft ‘Cusp’ de piano op de voorgrond staan. “Mijn vingernagel was gebroken dus ik kon niet goed tokkelen op gitaar. Er stond een piano waar ik de liedjes schreef en daar begon ik te spelen.” 

Muzikale helden nastreven is niet iets waar de singer-songwriter mee bezig is. “Ik houd van het simpele van een gitaar en een stem. Mijn ouders zongen oude folksongs en bluegrass. Het is simpel en traditioneel. Ik houd ook wel van andere muziekstromingen maar voor mijn eigen liedjes streef ik dat het meest na: overeind blijven met stem en gitaar.”

2003 Forrest Parade
2004 The Pirate's Gospel 
2009 Don't Be Still
2011 Alela Diane & Wild Divine
2013 About Farewell
2015 Cold Moon, met Ryan Francesconi
2018 Cusp

Tekst loopt door onder de Spotify player.

De opnames van de ‘Cusp’ verliepen soepel. “Peter Murray is een producer en vriend en hij hielp mijn eigen geluid neer te zetten. Dat vind ik fijn. Het moet wel iets worden waar ik tevreden over ben. We hebben in 6 dagen de basis opgenomen. Daarna hebben we de extra’s opgenomen. Ik heb voorheen wel eens 2 weken opgenomen en gedacht: zo wil ik helemaal niet dat het klinkt. En dat is zo verwarrend, als er al zo veel tijd in zit. Deze plaat voelt van begin tot eind goed.”

Het album ‘The Pirate’s Gospel’ uit 2004 wordt dit jaar opnieuw uitgebracht, onder andere op vinyl. De komende tour speelt Alela naast haar nieuwe werk, ook liedjes van de re-release. “Het brengt me altijd terug naar het moment van schrijven. Soms heb ik een nieuwe ervaring die eraan gekoppeld wordt. Later betekent het iets anders, krijgt het verhaal een nieuwe plek. Het is leuk om de liedjes opnieuw te leren. Ik was 21 toen ik ze schreef. Dat is lang geleden. Ik was een tijdje los van die periode maar nu omarm ik meer wie ik toen was. Het is deel van wie ik ben.” 

Crossing Border heeft voor Alela weinig uitleg nodig. Het is niet de eerste keer dat Alela naar de mooie stad achter de duinen komt. “Ik ben wel eens in Den Haag geweest. Sterker nog, ik speelde in 2008 zelf en in 2015 met Ryan Francesconi op Crossing Border. Ik heb er zin in want vorige keren stond ik in een prachtige zaal te spelen. Ik heb 2 dames mee, mijn bandmaten. Ze spelen cello, viool, fluit, percussie gitaar, bas, en ze zingen beiden.”

Alela Diane en Ryan Francesconi @ Crossing Border 2015

Tekst loopt door onder de foto.

Alela Diane is niet alleen in haar muziek een open boek. Ook in de media deelt ze graag wat haar bezig houdt. “Ik zou zelf niet graag lezen over iemand waaraan je merkt dat hij dingen voor zich houdt. Ik heb zelf ook niets te verbergen. Het moederschap is bijvoorbeeld een uitdagende ervaring. Als ik iemand kan helpen op dat vlak, doe ik dat liever dan dat ik wat van mezelf verstop. Ik heb die benadering altijd gehad. Ik ben altijd open in interviews. Mijn muziek is zo persoonlijk, echt een reflectie van wie ik ben. Dus het zou echt raar zijn om in interviews daar gesloten over te zijn. Het is namelijk al te horen.” 

De zangeres heeft eerder dit jaar wat shows gecanceld voor persoonlijke redenen. “Ik moet mijn onderbuikgevoel volgen. Ik lever al in op het thuis zijn met mijn gezin. Zij zijn het belangrijkste in mijn leven. Ik zou willen dat ik nooit hoefde te cancelen maar het zou voor mij raar zijn als ik die shows liet doorgaan. Vroeger kon ik alle shows aannemen, zelfs voor 5 dollar, bijvoorbeeld. Het maakte niet uit want ik had niets te verliezen en hoefde alleen voor mezelf te zorgen. Nu moet ik beter nadenken wat ik doe. Het moet mijn tijd waard zijn en er moet een reden zijn dat ik daar ben. Naast dat het mijn favoriete tijdsbesteding is, is het mijn werk. Er zijn wel uitzonderingen. Dit weekend speel ik bijvoorbeeld op een fondsenwerving voor Cardera, waar ik mijn album heb geschreven. Dat ligt dicht bij mijn hart, ik wil ze steunen.”

Alela Diane

Over de hoogtepunten van 2018 is ze duidelijk. “Op tour zijn afwisselen met het gezinsleven is fijn. Ik probeer me vooral niet te laten overweldigen. Ik wil aanwezig zijn thuis, maar tijdens het touren moet al mijn energie daar in. Ik wil zijn waar ik ben. Dat probeer ik dit jaar en ik denk dat dat relatief succesvol gaat.” 

“Ik schrijf ook weer liedjes en dat voelt goed. Ik schrijf het meeste alleen maar er is een potentiële samenwerking waar ik nog niets over kan zeggen. Ik bouw een studio in mijn tuin zodat ik daar kan werken aan muziek. Dat voelt als positief en noodzakelijk: werken aan muziek zonder spelende kinderen op de achtergrond. Ik wil nog wat meer liedjes schrijven en zie dan wel wat gebeurd.” Ook na de het succesvolle 2018 lijken er nog meer dan genoeg mooie plannen vanuit Alela onze richting uit te komen.

Crossing Border vindt van 29 oktober tot 4 november plaats rondom het Spui. Onder andere St. Paul and the Broken Bones, Pitou, Alela Diane en Fantastic Negrito treden op. Kaarten zijn hier beschikbaar.