Opening seizoen met Paard van Stal festival Opening seizoen met Paard van Stal festival

Canshaker Pi is de eerste band die het podium in de grote zaal mag betreden. Ondanks het vroege tijdstip, 19 uur, is de zaal al goed gevuld. Ze beginnen een kwartier later maar dat is de band snel vergeven. De mannen spelen met zoveel energie dat er tijdens het eerste nummer al een snaar van de gitaar van frontman   Willem Smit springt. Gelukkig is daar Thomas van der Want uit Niko die niet alleen een gitaar komt brengen maar ook nog de gitaar maakt. Aan het einde van het optreden stelt de band dat we allemaal naar Lewsberg moeten kijken want dat is de beste band van het moment, maar dan stelt Canshaker Pi zich te bescheiden op. Hier willen we meer van. 

Terwijl Canshaker Pi in de grote zaal nog volop bezig is, begint NIKO in de kleine zaal. Hoewel het in het begin nog relatief rustig is, weet het publiek zich na Canshaker Pi snel richting de kleine zaal te bewegen. Na een aantal lekkere up-tempo indierock nummers, gaat de band over op rustigere liedjes. Toch gaat het er niet alleen maar rustig aan toe. Één van de crash bekkens valt van het drumstel net voordat de groep weer hardere nummers wil inzetten. Dankzij de snelle reactie van de productie kunnen de heren gelijk knallen met een baas van een nummer 'Good Ol’ Boy'. Het plezier dat de heren op het podium hebben is een genot om te aanschouwen. De energie komt goed over op het publiek waardoor er lekker wordt gedanst op de catchy refreintjes.  

Inmiddels betreedt Certain Animals het podium in het Paardcafé. We hebben wat moeite de band. Het trio speelt hele lekkere psychedelische seventiesrock, maar ze komen uit Rotterdam en aarzelen niet om dat constant te noemen. Bassist Niels-Jan van Dijk heeft wel fantastische schoenen met een zebraprint. En het geluid klopt gewoon. Weet je wat? We schudden ons Haagse chauvinisme even van ons af, sluiten onze ogen en laten de klanken gewoon op ons inwerken.

Mauskovic Dance Band vangt ons in de grote zaal op. De jonge band straalt vanaf de eerste noot plezier uit en wie een voet zet in de grote zaal weet dat er gedanst gaat worden. De muziek valt in de categorie tikkeltje vreemd maar wel lekker. Twee weken geleden stond de groep nog op Lowlands, en nu vermaken ze jong en oud in het Paard. Er is geen stilstaand persoon te ontdekken en stiekem balen we dat we alweer door naar EUT moeten.

Terwijl velen met ons zich naar de kleine zaal haasten voor EUT, is daar toch een kleine teleurstelling. De band heeft eerst nog bijna 15 minuten nodig voor een soundcheck. Na de soundcheck gaan de leden even van het podium af om al vrij snel weer terug te komen. Voor iedereen is het duidelijk: het feest kan beginnen. De catchy indiepop slaat bij iedereen aan en ook de band gaat uit haar dak. Zo wordt er een microfoonstandaard omgegooid en blijkt het podium te klein voor zangeres Megan de Klerk die zich even tussen het publiek bevindt. Ook bereidt EUT alvast voor op de 80’s en 90’s party later op de avond met het nummer ‘Rainbow in the Sky’. Megan kondigt aan dat 5 oktober hun debuutalbum ‘Fool For The Vibes’ uit komt. Ondanks dat het optreden wat rommelig begon, werd het publiek beloond op een energiek optreden zoals we gewend zijn van EUT.

De Rotterdamse band Lewsberg is de laatste band die vanavond in het Paardcafé staat. Poezië wordt gecombineerd met krautrock. De zanger, Arie van Vliet, zingt de nummers als een dialoog. Zijn stem weet het publiek te betoveren en af en toe worden we weer wakker geschud met wat rammelende gitaren. Of dit de beste afsluiter was voor in het Paardcafé is te betwijfelen. Onder het publiek bevinden zich al vrij veel mensen die zich klaarmaken voor het 80,90,00s feest en geven weinig aandacht en respect aan Lewsberg. Eerder op de avond had deze band waarschijnlijk meer tot z’n recht gekomen.