De daaropvolgende dagen werd de telefoon mijn beste vriend. Ik liet werkelijk geen een contact met rust, met de hoop dat er toch wel een paar plekjes waren waar ze ons de kans gaven om wat te spelen. Al het geploeter was dan ook niet voor niets, maarliefst vijf e-mails werden positief beantwoord waardoor de droom werkelijkheid werd!

Op 19 juli vertrokken Alex Bernath, Jeroen van der Ley en ik in een met instrumenten volgeladen bus vanuit Den Haag naar onze eerste bestemming; my hometown Lodz. Als je het leuk vindt om urenlang te rijden, dan is het muzikantenbestaan geschikt voor jou! Meer dan twaalf uur en een Duitse currywurst later, kwamen we aan bij mijn ouderlijk huis. Daar wachtten geweldige Poolse gerechten op ons, speciaal door mijn moeder gemaakt.

Hoewel Lodz een arme stad is, heeft het zich ontwikkeld als middenpunt van de hipster scene in Polen. Hippe, leuke winkels en cafés ontpoppen zich overal in de stad in oude verlaten gebouwen en fabriekshallen. Bepaalde buurten laten je denken dat je in Berlijn of Brooklyn rondloopt, terwijl je toch echt in Polen bent!

Ons eerste concert was in een plaatselijke kroeg van een vriend van mij. We speelden op de begane grond van een oud gebouw midden in het centrum. We werden warm onthaald, er was een vriendelijke service en heerlijk eten. Vanwege de hitte groeide de angst dat er weinig publiek zou zijn. Maar hoe later het werd, hoe meer vrienden op kwamen dagen. Ondanks dat de kroeg niet gevuld was, hadden we een zeer enthousiast, aandachtig en aanmoedigend publiek die the groove voelde en de hele avond met de muziek mee danste. Na de show had ik de gelegenheid om tijd door te brengen met oude vrienden. Ze hielpen ons mee om de bus in te laden en na een paar omhelzingen gingen we naar bed. Next stop: Wrocław!

Een man uit Noorwegen kwam naar me toe en zei: "Ik zei tegen mijn vrouw: die jongen met die stomme pet, die zullen we over de hele wereld zien! Geloof me nou maar!" Ik heb altijd geweten dat mijn "stomme pet" succes zou opleveren...

Na een paar uur te hebben geslapen, laadden we de bus in en reden we naar het kleine dorpje Mikołów. Dit was ons enige optreden buiten het centrum van de stad.

Het maakt me altijd gelukkig als ik direct bij het podium van de club kan parkeren en uitladen. Na het opbouwen en soundchecken waren we allemaal zeer enthousiast. We konden luid spelen en de band klonk geweldig door de grote luidsprekers op het dorpsplein. We begonnen redelijk vroeg met het optreden en langzaamaan vulde het plein zich met mensen. Het hoogtepunt van de show was toen een grote groep mensen op het plein kwam en begonnen te, te klappen en juichen na elk nummer. Het bleek dat ze uit Chili kwamen en dat ze Polen bezochten vanwege de Wereld Jeugd Dag, die plaatsvond in die week. We zouden nog meer van hun horen in de rest van de week.

Van €350 naar €20                                                                                                    De volgende avond was de reden dat deze hele reis: het Summer Jazz Festival in Krakau. Daar speelden we in een van de meest beroemde jazz clubs van de wereld: de Harris Piano Jazz Bar. Toen we in Krakau aankwamen, leek de stad overspoeld te zijn met festiviteiten rondom de Wereld Jeugd Dag. Omdat ik eerder in deze club heb gespeeld, wist ik dat het een hel was om onze spullen bij het podium te krijgen. Je kan niet dicht bij de club parkeren, niemand hielp ons met het sjouwen van de spullen, de trappen naar de club waren steil en nauw, het was heet en de straten waren vol met mensenmassa’s. Uiteindelijk kregen we het voor elkaar om alles naar het podium te brengen, op te bouwen en te soundchecken, wel volledig doordrenkt met zweet. Gelukkig hadden we hierna nog genoeg tijd om uit te rusten, ons om te kleden en een fantastisch traditioneel Pools diner te nuttigen met mijn ouders voor de aanvang van de show. We speelden een dynamisch concert voor een zeer aandachtig publiek, bestaande uit internationale muziekliefhebbers. Er waren mensen uit Nederland en België, waardoor ik weer mijn Nederlandse kon bijspijkeren.

Diezelfde dag kwamen we aan bij onze laatste optreden in Dworek Artystyczny in Opole. Een zeer huiselijke plek waar we makkelijk konden in- en uitladen: nu al een fantastisch optreden! We werden verwelkomt door de eigenaar en zijn vrouw met heerlijk huisgemaakt eten. Ongeveer een uur voor de show kwamen twee mannen naar ons toe om te praten over onze muziek, onze instrumenten en om in detail te vragen naar wat we doen als muzikanten. Ze kochten direct onze Cd’s en wilden met ons op de foto. Daarna gingen ze vooraan het podium staan om te wachten tot wij zouden spelen. Echte muziekliefhebbers! Ondanks dat we die dag maar twintig mensen in het publiek hadden, wilden ze niet dat we stopten met spelen. We eindigden de toer met drie encores en een nieuwe groep fans die beloofden naar onze volgende show te komen. Dat is alles wat we wilden horen!

De volgende dag hadden we nog een lange rit naar Den Haag voor de boeg. Moe maar tevreden genoten we na van de concerten die we hadden gespeeld en hoe het publiek in Polen zo aandachtig had geluisterd naar onze muziek, applaudisseerde en ons aanmoedigde op precies de juiste momenten. Het was een geweldige ervaring om naar Polen te reizen, om warmte en gastvrijheid, ware respect en liefde van de mensen voor onze muziek te ervaren. Na 17 uur reizen waren we eindelijk thuis! Het was een hele eer en ontzettend leuk om het podium te delen met mijn vrienden en geweldige muzikanten Alex Bernath en Jeroen van der Ley gedurende deze reis. Ik zou zo weer in de bus stappen om dit avontuur opnieuw met jullie te doen!