The Grand East tapt een beetje uit het zelfde vaatje als de hoofdact van vanavond. Ze spelen bluesy rootsrock die onder andere door het orgel en de lange jams doet denken aan The Doors. Met teksten over duivels, vrouwen en mannen met messen weten we gelijk zeker dat we met blues te maken hebben. Het warmt in ieder geval lekker op.
DeWolff gromt sympathiek in het Paard van Troje
De band heeft een aantal verrassingen en viert jubileum
DeWolff is geen onbekende in Den Haag en omstreken. Zo is gitarist Pablo van de Poel vaak te vinden bij Max Guitars en heeft de band in 2014 op Schollenpop gestaan. Op vrijdagavond 27 januari mocht de band het Paard van Troje aandoen voor een clubshow. Ze brachten hun vrienden van The Grand East mee als support.
Den Haag heeft wel zin in een avondje stevige blues want de zaal begint zich steeds verder te vullen. DeWolff trekt een breed publiek aan. Er lopen vaders met hun zoons van twintig, mannen met hoeden en spijkerjasjes die rechtstreeks van een bluesfestival lijken te komen maar ook veel clubjes jonge meiden. Richting het einde van de set van The Grand East staat iedereen wel enigszins te heupwiegen.
DeWolff zelf trekt in het eerste half uur direct alles uit de kast. Er wordt weinig gepraat en veel gespeeld. Ze strooien met grooves, verschillende stijlen blues, orgelsolo’s en gitaarsolo’s. Dit alles zo strak dat het bijna onmogelijk is om niet met een grote glimlach toe te kijken wat er hier wordt neergezet.
Het eerder omschreven publiek bestaat uit veel gitaarliefhebbers. Het valt een aantal aanwezigen zelfs op dat Pablo niet zijn hele gitaarcollectie mee heeft. Daar wordt over gekletst. Helaas maakt dit geklets wel dat er veel ruis is tijdens rustige nummers als ‘Medicine’. Zonde, want Robin Piso speelt vaak in de rustige nummers prachtige orgelpartijen.
In de basis is DeWolff nog steeds het trio van broertjes Van de Poel en Robin Piso. Voor een groot aantal nummers zijn er twee zangeressen mee die de heren aanvullen waar nodig. Ook zit er achterin, verstopt achter de versterkers, regelmatig een percussionist verdienstelijk mee te spelen.
Over verstopt talent gesproken, drummer Luka van de Poel verrast een aantal keer met zijn zang. Die doet niet onder voor zijn gitaar spelende broer. Pablo heeft zich ontwikkeld als fijne gastheer. De Limburgse gezelligheid die hij uitstraalt tijdens zijn praatjes zorgt voor veel sympathie.
Dit jaar bestaat het Limburgse trio tien jaar wat ze gaan vieren met DeWolffest in Tivoli. Ook hebben ze een prachtige kalender gemaakt met wat strandfoto’s van de heren. Best grappig maar een beetje ongemakkelijk.
Vanavond maakt het jubileum vooral dat de band een groot repertoire heeft om enthousiast en strak uit te putten. Daarnaast spelen ze wat nieuwe nummers, waaronder een politiek getinte song richting de nieuwe president van Amerika. De song rockt lekker en wordt goed ontvangen.
Na bijna twee uur psychedelische bluesrock wordt de set afgesloten met “Don’t you go up the sky”. Om daarna natuurlijk nog een keer terug te komen voor een groovy toegift. Bluesminnend Den Haag kan er weer een tijdje tegen aan.