Onder luid gejoel worden de heren van De Jeugd ontvangen; de zaal heeft er zin in. Gehuld in lange regenjas of Afrikaans gewaad, allemaal met een bandana om het hoofd geknoopt, voorzien de artiesten het publiek eerst van een champagnedouche. Het publiek is behoorlijk gemêleerd vanavond: vooraan bij het podium staat een nieuwe generatie jeugdigen, verderop in de zaal zie je vooral veel oudere jongeren die met De Jeugd zijn opgegroeid. Toch heeft ook een aantal 50-plussers de weg naar het Paard gevonden en loopt er een enkeling rond die bij de oprichting van de formatie nog geboren moest worden.
De wilde haren van De Jeugd Van Tegenwoordig
Watskeburt in het Paard van Troje?
De tijd waarin velen zich afvroegen wat een sjembek is ligt ver achter ons. De Jeugd Van Tegenwoordig is inmiddels al jaren een gevestigde naam in de Nederlandse muziekscene. Met zijn herkenbare sound, pakkende beats en onnavolgbare teksten weet de excentrieke nederhopformatie na ruim tien jaar nog steeds met een ander geluid voor de dag te komen. Vorig jaar oktober kwam het nieuwste album ‘Manon’ uit en dus was het weer tijd voor een clubtour. Vanavond staat het trio met hun vaste producent Bas Bron voor de tweede keer deze tour in een uitverkocht Paard van Troje. Heeft De Jeugd de eeuwige jeugd?
Bij het eerste nummer, ‘Voorjekijkendoorlopen’, zit de sfeer er meteen lekker in. ‘Shenkie’ komt er meteen achteraan en daarna volgen nog een paar hits, waaronder ‘Hollereer’. Alles wordt op uitstekende wijze aan elkaar gemixt door Bas Bron. De heren hebben er zin in. Of ze een beetje welkom zijn in Den Haag? Aan een luidkeels “Jaaaaaa!” is te horen dat dat zeker het geval is. Faberyayo vraagt wie er meegaat op seksvakantie en bij de eerste tonen van ‘Get Spanish’ gaat het weer helemaal los in de zaal. Vervolgens springt Faab het publiek in en tussen de bakvissen vooraan wordt ‘Sexy beesten’ ten gehore gebracht.
Hierna volgen wat nummers van het meest recente album, ‘Manon’. Bij ‘Ik was een klootzak’ neemt producent Bas de refreinen voor zijn rekening. Dit album heeft een andere sound dan we gewend zijn van De Jeugd, het klinkt rustiger en volwassener. Het publiek deint wat mee, maar de nummers komen thuis op de (lounge)bank of in de slaapkamer waarschijnlijk beter tot hun recht. Bij titeltrack ‘Manon’ leeft iedereen weer op en zo is te merken dat de jongens het toch meer van hun bekendere, up-tempo nummers moet hebben.
Vieze Fur baant zich ondertussen al crowdsurfend een weg naar de bar, waar hij rustig een paar biertjes bestelt en ook nog poseert voor een paar gasten die dit moment aangrijpen om een selfie te maken. Terwijl hij over het publiek heen weer terug naar het podium surft, is het tijd voor doorbraakhit ‘Watskeburt?!’. Van voor tot achter gaat het los en woord voor woord wordt de tekst meegezongen. “Heeeey, hoooo” klinkt er in de zaal: het is een feestje.
Na wederom wat oude, bekende nummers zoals ‘Buma in me zak’ en ‘Tante Lien’ wordt er rond de klok van half elf afgesloten met ‘Sterrenstof’. De handen gaan weer de lucht in en de voeten van de vloer. De heren bedanken de zaal en verlaten het podium, maar zoals het eigenlijk toch wel hoort, komen ze terug voor een toegift. Met ‘De formule’ komt er een einde aan weer een memorabel optreden van De Jeugd Van Tegenwoordig.
In het afgelopen decennium zijn Willie Wartaal, Faberyayo en Vieze Fur langzaamaan hun wilde haren een beetje kwijtgeraakt. Dat ze volwassen zijn geworden is vooral te horen aan het album ‘Manon’, dat een stuk rustiger klinkt. Op het podium weten ze echter nog steeds een prima feestje te bouwen, al komt dat met name door de kracht van hun oudere nummers. Ze hebben hier vanavond goed op ingespeeld door vooral veel van die nummers ten gehore te brengen en zo lang ze dat blijven doen, zullen ze concertzalen blijven uitverkopen. Of ze de eeuwige jeugd hebben? Dat niet, maar vooralsnog hebben ze met veel energie oude tijden doen herleven en kunnen we alleen maar afwachten wat ze nog meer voor ons in petto hebben.