In de Beatcave staan de gezichten inmiddels op standje ‘verward.’ Wie binnenloopt ervaart een explosie aan rock ’n roll, garagerock en, niet te vergeten, tijgerprint. De mannen van The Flying Tygers stuiteren door de ruimte op de maat van een hysterisch orgel, gehuld in tijgerbont en spelend op tijgerprintgitaren. “Fuck art, let’s rock ’n roll” is het motto dat met een A4’tje op het drumstel is getapete. Het enthousiasme van de band werkt blijkbaar aanstekelijk, want het publiek begint langzaam maar zeker mee te stuiteren. De vraag is of er nog iets van de Beatcave over is als deze mannen uitgespeeld zijn. (LM)
Liveverslag Winterfest 2016: deel twee
De avond
3voor12 Den Haag doet de hele dag live verslag vanuit het Haags Pop Centrum. We proeven de sfeer, we beluisteren de tientallen bandjes en zorgen ervoor dat jij vanuit je luie stoel mee kunt genieten van Winterfest 2016. Je kunt ons vandaag trouwens ook op de voet volgen via Snapchat (hipper dan hip), Twitter en Facebook.
Na het ruigere Noblesse gaan wij kijken bij het mierzoete Something Like Sunshine: twee meiden met een gitaar en dosis gevoelens. Een goed recept voor een aantal gevoelige liedjes. Het duo is jong en meer podiumervaring zal ze goed doen, maar daar zijn festivals als Winterfest gelukkig een uitkomst voor. (ML)
In studio 19 is de sfeer ontspannen terwijl de heren van Future Hearts wachten op hun drummer. Als hij eenmaal terug is kunnen door oordoppen in en trapt de band af. De poprock klinkt ondanks het vrij beroerde geluid lekker toegankelijk. Denk Foo Fighters, zelfs de bezetting is hetzelfde. De sfeer is gemoedelijk, en het volume hoog. (MV)
Het Haagse Mutt Dog County stond al eerder op Parkpop en is flink op weg om een grotere naam te worden. Uit het optreden van de mannen op Winterfest blijkt gelijk waarom: ze maken er een show van in elk opzicht. Podiumbeesten met flinke haardossen, kekke, krokodillenleren schoentjes, knallende rock ‘n roll en een publiek dat uit zijn dak gaat, vormen de perfecte ingrediënten voor een lekkere aftrap van de avond. (LM)
Aan de twintig effectpedalen op de grond kun je zien dat we hier met een
shoegazeband te maken hebben, en dat is Laura Palmer. Begin deze maand was hun single 'Closure' de IndieDisc op radiozender IndieXL en die plaat klinkt ook live erg lekker. Ondanks de geringe afmetingen van Studio 14 voelt dit schemerige optreden echter allesbehalve intiem. De afstandelijke sfeer die de metersdikke reverbs creëeren wordt versterkt door het gebrek aan contact tussen publiek en de mannen. Gelukkig maakt hun boeiende repertoire veel goed: zelfs Hallo Venray's Henk Koorn blijft het volle uur in een
hoekje zitten luisteren. (KH)
Het HPC Café staat inmiddels zo vol, dat het bijna onmogelijk is nog een glimp van The Howl Ensemble op te vangen. De bandleden vullen het schaarse halfuurtje dat hen gegund was met twee lange instrumentale nummers. Ze nemen uitgebreid de tijd om de nummers op te bouwen en er komt een heel scala aan maatsoorten langs. Elk nummer beslaat het gehele sonische spectrum, van zacht tot oorverdovend hard. Oordoppen zijn dan ook een aanrader bij The Howl Ensemble. (LM/MV)
In de Beatcave wordt inmiddels gedanst. De dj draait zijn beatmuziek, en The Mighty Breaks uit Voorschoten bouwen op. Het zal niemand verrassen dat ook hun geluid geworteld is in de jaren '60. Ondanks een zieke bassist klinkt het geheel prima. De band maant het publiek naar voren en de Beatcave stroomt nog voller. Het feestje wordt er alleen maar gezelliger op. (MV)
Levensverhalen bij de biertap
Naarmate de avond vordert, worden de gesprekken onder Winterfestbezoekers alsmaar dieper en interessanter. Hier volgen enkele fragmenten uit de levensverhalen die 3voor12 heeft opgevangen bij de biertap.
“Ik liep net achter iemand op de trap. Ik dacht de borsten van die persoon te kunnen pakken, omdat ik dacht dat het Lars was, maar het was Lars niet…”
“Weet je nog, die keer dat ik een hele schaal nootjes atte?”
“Het leukste vandaag was dat we onder het genot van een shaggie naar konijnen konden kijken. Het waren er zelfs twee!”
“Hij vroeg om een vuurtje, maar vervolgens nam hij er zeven.” (LM)
Kenny Ohhst mag Studio 21 afsluiten. Een van de kleinere studio's met alleen een paar schemerlampjes. Terwijl Kenny een nieuwe plectrum uit zijn portomonee pakt wordt het limiet van bezoekers in deze kleine ruimte bereikt. Vooral de drummer gooit hoge ogen, maar de bassist en Kenny zelf weten het publiek ook te vermaken. De zang mag dan niet altijd zuiver zijn, maar de energie van het drietal maakt al veel goed! (ML)
In Studio 17 bevindt men zich inmiddels in funkier sferen. De open mic is subtiel overgegaan in de AIGHT Hiphop Jam, waar muzikanten, rappers en publiek zich flink kunnen uitleven. Er wordt volop geïmproviseerd door jong en oud. De studio, die gerund wordt door het Haags Hiphop Centrum, vormt een welkome afwisseling in de overwegend alternatieve programmering van vandaag. (LM)
Omdat Studio 14 nog steeds niet van elastiek is en er bij aanvang aardig
wat belangstelling voor Daylight Dodger is, heeft het duo een stuk tapijt
en schuimrubber 'kussens' op de grond gelegd zodat iedereen een plekje kan
zoeken. 'Three-dimensional lo-fi electric folkrock' klinkt op papier
interessanter dan het in de praktijk uitpakt. Je hoopt misschien op een
Alt-J-kloontje, maar nee. De enorme pc staat in schril contrast met de
simpele samples die eruit komen. Folky songs, gespeeld op akoestische en
electrische gitaar met minimale ondersteuning van een drumcomputer is niet
zo vernieuwend als ze zelf misschien denken. Een sterkere troef is de
immer zuivere zang en het strakke gitaarspel. Als we dan ook nog telkens
bedankt worden voor onze aanwezigheid met het schattige 'Dank u
vriendelijk', zijn we toch een beetje ingepakt.
De afsluiter in de Beatcave is one man band Dead Cat Stimpy. Gewapend met een gitaar, een bassdrum en een snare die hij met zijn voeten bedient brengt hij zijn stevige bluesy rock 'n' roll ten gehore. Stimpy klinkt alsof hij zo uit de jaren 50' komt. Of het aan de biertjes die hij op had lag of niet: de sfeer zat er goed in. Na verloop van tijd begint het een en ander wat eenvormig te klinken, maar dat is slechts een kleine smet op een gezellige afsluiter van de meest swingende ruimte van dit Winterfest.
Dat was het dan: Winterfest 2016 zit er weer op. Het was een lange dag met meer dan 60 acts. En wát voor acts! Lieflijke gitaarmeisjes, jonge podiumtijgers, oude bekenden, een dikke met een band, een mobiele DJ, en zo kunnen we nog wel even doorgaan. En dan hebben we het nog niet eens over de verrukkelijke cuisine van het HPC, het gezellige publiek en de beruchte sambal gehad! Wij van 3voor12 moeten het even laten bezinken aan de bar. Een fijne voortzetting van uw avond gewenst vanuit het HPC-kantoor. We hebben jullie wel zien gluren.