Dat moet fijn zijn voor Jo Goes Hunting: wanneer de band rond een uur of acht het podium betreedt, staat de grote zaal van het Paard van Troje al goed vol. De opstelling op het podium (een drumstel vooraan, wat synthesizers links en rechts en een microfoonstandaard ergens achterin weggemoffeld) doet al vermoeden dat we hier niet met een doorsnee band te maken hebben en dat blijkt al snel te kloppen. Bandleider Jo, echte naam Jimmi, neemt zowel de leadzang als drums op zich en is daardoor letterlijk het middelpunt van de band. Niet onterecht, hij schrijft namelijk ook alle muziek. Jo’s muziek is niet bepaald toegankelijk en er is moeilijk een touw aan vast te knopen: bekende popstructuren ontbreken en ook tempo en maatsoort wisselen regelmatig. Echt catchy is het dan ook niet, maar daarvoor moet je dan ook niet bij een band als deze zijn. Jo Goes Hunting is niet voor iedereen, maar de band weet door zijn zichtbare enthousiasme en uitstekende vierstemmige samenzang bij een groot deel van het publiek een goede indruk achter te laten.
IJzersterk De Staat heeft geen toegift nodig
Maar natuurlijk kan 'Witch Doctor' niet ontbreken
De Staat is inmiddels alweer aangekomen bij album nummer vier. ‘O’ is wederom wat experimenteler dan de voorgaande platen maar desondanks lijkt de Nijmeegse band er alleen maar meer fans bij te krijgen. Het Paard van Troje was op donderdag 25 februari dan ook stijf uitverkocht voor de show die De Staat er in het kader van het nieuwe album gaf. Het publiek kreeg waarvoor het gekomen was: bijna twee uur lang speelden Torre Florim cum suis nummers uit het hele oeuvre van De Staat, waarbij YouTube-hit Witch Doctor uiteraard niet ontbrak.
En laat het maar aan De Staat over om die goede sfeer om te zetten in een feestje. De band trapt goed af met 3FM-hitje ‘Peptalk’, de eerste single van het onlangs verschenen vierde album ‘O’, en vervolgt direct met ‘Make the Call, Leave It All’ (ook van ‘O’). De Staat windt er geen doekjes om: er zal weinig geluld en veel gespeeld gaan worden. Dat De Staat door de jaren heen een onwijs strakke liveband is geworden wordt ook vanavond al snel duidelijk. Dat het geluid daarbij opvallend goed is afgesteld, is een fijne bonus. Uiteraard ligt de focus op het verse ‘O’, waarvan, naast de eerdergenoemde nummers, ‘Blues Is Dead’ en ‘Murder Death’ al vroeg in de set voor kleine hoogtepuntjes zorgen. Publieksfavorieten ‘Down Town’ en ‘Old Macdonald Don’t Have No Farm No More’ krijgen de zaal al snel aan het dansen. Toch bijzonder voor een nummer dat de gruwelen van rituele slachting op een niet bepaald subtiele wijze naar voren brengt.
Ondanks de energieke muziek en de dansende zaal blijft de band zelf er op het podium eigenlijk wat passief bij staan. Ieder bandlid heeft zijn eigen 'eilandje' en alleen frontman Torre Florim en bassist Jop van Summeren lopen nog wat van voren naar achteren. De spetterende visuals op het grote scherm achter de band leiden de aandacht echter genoeg af dat dit niet storend wordt. Tijdens 'Help Yourself' wordt op het scherm het beeld van een camera geprojecteerd. De camera staat gericht op Florim, die met zijn rug naar het publiek speelt maar zo via het scherm toch het publiek 'toespreekt'. Origineel bedacht en goed uitgevoerd.
Bij het einde van de reguliere set gaat het met nummers als 'Make Way for the Passenger', 'Input Source Select' en 'Get on Screen' helemaal los en na zo'n 14 nummers voelt het ook echt als een goede afsluiting van het optreden. Een toegift is eigenlijk niet eens nodig, maar natuurlijk weten we dat YouTube-hit 'Witch Doctor', waarvan de afgelopen weken diverse live-filmpjes online verschenen, ook vanavond niet zal ontbreken. De toegift wordt geopend door het intense 'Rooster-Man', gevolgd door het springerige 'The Fantastic Journey of the Underground Man' (overigens het enige nummer van het debuutalbum dag vanavond wordt gespeeld) en 'Sweatshop', waarbij het er in de pit blijkbaar zo hard aan toegaat dat Florim het nummer uit bezorgdheid zelfs even stil legt. En ja, daar is dan 'het moment': Florim stapt het podium af, loopt het publiek in en begint aan de eerste woorden van 'Witch Doctor'. Mobieltjes gaan de lucht in en om hem heen dromt het publiek samen, net als in de videoclip. Bij het refrein (als er bij dit nummer überhaupt sprake is van een refrein) begint het publiek als een draaikolk om Florim heen te lopen, wat de omstanders een gaaf beeld en het Paard van Troje trillende vloeren oplevert. Gedurende bijna twee uur geeft De Staat een spetterende show weg, om met 'Witch Doctor' tot een letterlijk kolkend hoogtepunt te komen. Een knallende afsluiter van een ijzersterk optreden.