De zaterdagavond begint bij Entropy, een college/performance over de ontwikkeling van het universum. Terwijl dr. Dida Markovič vertelt over de ontstaan van het heelal, zijn er bijzondere animaties van het digitale kunstcollectief Antivj te zien. De grootste publiekstrekker is echter de live soundtrack van Dopplereffekt, een van de belangrijkste duo’s in de geschiedenis van de elektronische muziek. Entropy is een interessante manier om naar het universum te kijken en het laat goed de fascinatie voor de ruimte zien die veel elektronica inspireert. Toch overtuigt het hybride optreden niet, het krijgt zelfs een beetje een Carl Sagan-feel. Dopplereffekt, dat onder meer bestaat uit voormalig Drexciya-lid Gerald Donald, verdient eigenlijk meer ruimte.
TodaysArt 2016
Op het statige TodaysArt regeert het contrast
De foyer van het Theater aan het Spui staat vol bij de atmosferische house van Nimbus3000, die hij maakt met twee keyboards en een laptop. Ook zingt hij zelf. Tussen alle experimentele performances is zijn optreden een welkome afwisseling. En juist die afwisseling maakt deze editie van TodaysArt zo sterk. Lees en bekijk de ontdekkingstocht die 3voor12 Den Haag maakte op de zaterdag van TodaysArt 2016.
Op het Spuiplein krijgt de Haagse dj El Rik wel alle ruimte. Hij draait eerst vijf uur zelf, waarna zijn Espresso Records een showcase geeft met het nieuwe District Bookings, van District25. Op het plein hangt een ongedwongen, zelfs gezellige sfeer. Bezoekers van TodaysArt mengen er met toevallige voorbijgangers en er wordt alvast voorzichtig gedanst.
TodaysArt vindt dit jaar plaats op en rond het Spui, de optredens zijn dus in de zalen van het Theater aan het Spui en het Filmhuis. Een beetje een ‘brave’ locatie. Vooral als je hem vergelijkt met die van vorig jaar, toen werd TodaysArt op de Pier gehouden. Er waren toen ook ook meer en spectaculairdere kunstinstallaties. Dit jaar lijkt de opzet van het festival wat kleinschaliger en knusser. Geen enorme installaties met vuur, lasers en rook maar kleinere objecten zoals een koffer op het plein waar een alarm in zit of een stellage met een grote lichtgevende kubus.
De optredens in het Theater aan het Spui zijn veel minder laagdrempelig. Voor psychedelische visuals van (onder andere) botten en geometrische patronen stort Klara Lewis haar experimentele elektronica uit over Zaal 2. Ergens valt een vierkwartsmaat te bespeuren, maar dansen doet bijna niemand. Iedereen staat stil. Het is wat vervreemdend om zo’n bevroren clubvloer te zien, een Terracottaleger dat de muziek van de Zweedse roerloos probeert te begrijpen.
In deze zaal merk je goed dat TodaysArt vooral een kunstfestival is. Voor het optreden is het stil, op wat gefluister na, alsof je in een museum bent. Daardoor komt de sfeer moeilijk op gang. Wel positief is het geluid: dankzij Funktion-One speakers is dat in beide zalen van het Theater aan het Spui kraakhelder en overweldigend.
Tekenend voor deze avond is het contrast tussen de optredens in de zalen en het doorlopende programma. Het Haagse label BAKK host bijvoorbeeld in de foyer van het Theater aan het Spui de hele dag dj’s en live-elektronica (in een soort houten satelliet). Nimbus 3000, maar ook modulaire synthesizers en de obscure platen van Haron. Er is in- en uitloop, maar daardoor is het altijd gezellig.
Gezellig is het ook op het Spuiplein. Daar is inmiddels Gisberto aan het draaien. Het gemixte publiek danst op platen van Red Axes en Josh Brent, beter bekend onder zijn alias Schatrax. ‘Het is mooi dat mensen zo voor het eerst in contact komen met deze muziek’, zegt Lounes Doulache, onderdeel van dj-duo Twice Upon a time. Van de gezelligheid op het plein is niets te merken in Zaal 2. Daar staat namelijk SØS Gunver Ryberg. Deze Deense dame staat een dik uur lang voorover gebogen over haar mixer en produceert snoeiharde techno en industrial. Het publiek krijgt een barrage aan geluid over zich heen.
TodaysArt 2016 is een festival van contrasten. Tussen ‘moeilijke’, kunstzinnige performances en dansbare sets, maar vooral tussen een stugge en juist relaxte sfeer. En eigenlijk is dat schuren, dat raakvlak, juist precies waar een festival als TodaysArt naar op zoek hoort te gaan.