Loyle Carner, Het Koorenhuis, Crossing Border, zaterdag 5 november 2016
CB16: Loyle Carner
Eigenlijk te kort, toch krachtig
De Londense rapper Loyle Carner is één van de weinige hiphopacts op het programma dit jaar. Zijn raps zijn goudeerlijk en recht voor zijn raap. Serieuze raps over zijn passies en over zijn gevoelens. We hebben het niet over een spetterende hiphopshow, maar een concert dat je doet reflecteren over hiphop als genre.
HET CONCERT
DE ACT
Loyles optreden is deel van de Cantona tour waar de rapper voornamelijk oude tracks voorbij laat komen. De donkere zaal van Het Koorenhuis is een goede match voor de hiphopbeats van Rebel Kleff en de rake raps van Loyle. Het is net een kille club. De DJ is gewapend met twee draaitafels en een laptop. Een echte turntablist, die op de juiste momenten scratcht en de muziek stilzet. Loyle loopt rusteloos over het podium, terwijl Rebel Kleff de structuur erin houdt.
HET NUMMER
De mannen zeggen opeens dat ze nog maar één track hebben om te spelen, want ze hebben een korte set. Een klein beetje te verwachten met de kleine hoeveelheid tracks die Loyle tot nu toe heeft geschreven. De afsluiter ‘NO CD’ is zonder twijfel de beste track. Lekker uptempo, een sterke hook en een universele betekenis.
HET MOMENT
De spontane freestyle van Loyle is zeker een hoogtepunt. Dat Loyle kan freestylen was wel te verwachten. Maar het gaat zo snel en onverwachts dat het enorm imponeert. De ADHD'er gebruikt zijn overtallige energie duidelijk op een goede manier.
OOK OPMERKELIJK
Na elke track kijken Loyle en Rebel Kleff elkaar aan. Wat gaan we nu doen? Ja, hij kan ook rappen. De set lijkt spontaan, dus rapt de DJ ook een paar verses mee op ‘The Money’.
HET PUBLIEK
Hoofden knikken op de beat en er wordt voorzichtig gedanst. De tomeloze energie op het podium heeft duidelijk effect op de festivalgangers. Na afloop blijft het publiek verbaasd achter. 'Is het nu al voorbij?'
HET OORDEEL
Tekstueel is het heel divers en de energie is zeer aanstekelijk. Noem maar eens één rapper die een nummer heeft geschreven omdat hij of zij geen zusje had (‘Florence’). Er gebeurde veel, toch blijft het knagen dat het zo kort was. Jammer, want het programma liet zeker nog wel een kwartier toe. Carner had best wat langer mogen spelen, freestylen of gewoon hyperactief over het podium mogen rennen. We zaten er net lekker in.