C. Duncan, Paard van Troje, Crossing Border, zaterdag 5 november 2016
CB16: C. Duncan
C. Duncan maakt uitwisbare indruk
Als een van de laatste acts mag C. Duncan in de kleine zaal van het Paard van Troje, oftewel Heartbreak Hotel staan. De uit Glasgow afkomstige C. Duncan (Christopher voor intimi) eindigt hier zijn jongste Europese tour.
HET CONCERT
DE ACT
Het podium staat vol met synthesizers, laptops en bandleden. Imposant. Een mix tussen klassieke en moderne muziek met een flinke klodder zweverigheid. Helaas krijgt het publiek van het laatste veel te veel voorgeschoteld. Saai, langdradig en voorspelbaar.
HET NUMMER
Er springt geen nummer uit. Als ‘Say’ wordt ingestart zijn er wel wat vrouwelijke fans achterin de zaal die de zanger schreeuwend bedanken, maar dat is het dan ook wel.
HET MOMENT
Het wordt een beetje gênant als de bandleden stuk voor stuk als ‘sexy teddybear’ of ‘incredibly handsome’ worden geïntroduceerd.
HET PUBLIEK
Er lijkt een duidelijke verdeling in het publiek te zijn. Een dertigtal kijkt gefixeerd naar het podium en lijkt elke noot te willen horen, voelen en beleven. Er wordt door hen ook uitbundig geapplaudisseerd na elk nummer. Voor de gemiddelde bezoeker is het na een nummer of twee, drie wel weer genoeg. Van het gat in de zaal direct voor het podium wordt dankbaar gebruik gemaakt door de bezoekers die de zaal willen verlaten.
HET OORDEEL
Christopher en zijn band zijn stuk voor stuk uitstekende muzikanten. Alhoewel de zang loepzuiver is, is dit helaas niet genoeg. Een beetje zweverig is oké, maar dit is gewoon slaapverwekkend. Na elk nummer maakt de Schot een praatje met het publiek over van alles en nog wat, wat dan ook meteen het enige is dat ervoor zorgt dat de aandacht nog een beetje blijft hangen.