CB16: Angel Olsen

Amerikaanse singer-songwriter moet haar eigen publiek aansporen om wakker te worden

Schrijver: Rachel Kabelaar| Fotograaf: Stephan Kaffa ,

De lieflijk uitziende dame speelt in het begin van haar optreden net zo zoet als ze eruit ziet. Toch ontpopt ze zich na haar eigen wake-up call tot een echte rockchick. Jammer dat dat op zich laat wachten tot vlak voor het einde van de show.

HET CONCERT

Angel Olsen, Het Paard van Troje, zaterdag 5 november 2016.

DE ACT

De uit Missouri afkomstige singer-songwriter Angel Olsen is pas negenentwintig, maar heeft er al een behoorlijke zangcarrière op zitten. Voor ze haar eerste folk en indierock album uitbracht twee jaar geleden, verzorgde ze al een aantal jaar de achtergrondzang bij Bonnie ‘Prince’ Billy en The Cairo Gang. Nu siert ze met haar vijfkoppige band de bühne als eerste act in The Raven.

HET NUMMER

In de categorie typisch folk, maar toch ook weer niet: Shut Up Kiss Me. Het is ruig, het is klein, het is krachtig en het is gevoelig. Angel’s nieuwe plaat My Woman staat vol met dit soort songs, maar dit is toch wel de knaller. Wat wil je nog meer?

HET MOMENT

Halverwege de performance roept Angel het publiek op om wakker te worden nadat de Amerikaanse met haar band wat rustigere nummers ten gehore heeft gebracht. ‘Time to wake up’ lijkt ons toch niet helemaal de juiste catchphrase voor je eigen optreden, maar gelukkig maakt de rockchick het weer een beetje goed door wat hardere nummers eruit te knallen.

OOK OPMERKELIJK

Ze mag dan wel Angel heten, maar zo zoet als een engel is ze zeker niet. Een combinatie van vier gitaren op podium geeft een aantal van de folk en indierock songs toch net het randje rock. Hierdoor worden wat anders hele gevoelige nummers hadden kunnen zijn nu íets rauwer en krachtiger. Toch voorkomt dit niet dat de zaal na een serie rustige nummers even wegdoezelt.

HET PUBLIEK

Heeft duidelijk even tijd nodig om op te warmen tijdens de eerste act in het nog redelijk frisse The Raven, maar staat uiteindelijk tijdens de hele performance mee te deinen op de songs. Veel gespring of uitbundig gejoel komt er niet bij kijken tot de laatste paar nummers worden gespeeld, maar dat lijkt meer te liggen aan het gebrek aan dansbare songs, helaas.

HET OORDEEL

Angel Olsen produceert met haar achterban wat fijne wegzwijmeltunes met hier en daar een stukje rock waardoor je weer even terug naar deze wereld wordt getrokken. Wel had het tijdens de gehele performance nét even een tikkie ruiger gemogen, in plaats van alleen op het eind. Want je publiek wakker moeten schudden halverwege je optreden, dat is toch niet helemaal de bedoeling.

DE FOTO