CB16: John Paul White

Civil Wars-zanger maakt solo indruk op Crossing Border

Schrijver: Ramon Keyzer | Fotograaf: Jan Rijk ,

Na het uiteenvallen van folk-duo en viervoudig grammywinnaar The Civil Wars in 2014 was het maar even stil rond Joy Williams en John Paul White. Na Joy vorig jaar bracht John Paul eerder dit jaar een post Civil Wars solo-album uit. Beulah staat vol verhalende, veelal dromerige Amerikaanse folkliedjes. Over verlies en gebroken harten. Een op voorhand perfect passende artiest voor de Lutherse Kerk.

HET CONCERT

John Paul White, Lutherse Kerk, Crossing Border, 4 november 2016

DE ACT

Met deze muziek in deze prachtlocatie, de indrukwekkende Lutherse Kerk, is een act niet nodig. Met minimale belichting en zonder enige opsmuk speelt John Paul zijn intense folkliedjes. Geconcentreerd, gefocust en af en toe lichtelijk geïrriteerd wanneer hij zijn gitaar moet stemmen. Daar heeft hij duidelijk meer last van dan het publiek. Met "You'll thank me when I'm done", excuseert hij zich. Totaal niet nodig. Vanaf het derde nummer wordt hij bijgestaan door een gitarist, type introverte pluizebol met baard, bril en een te groot jasje. Daarmee staat hij duidelijk in de schaduw van de netjes in pak gestoken John Paul.

HET NUMMER

Precies op tijd kondigt John Paul met "We're getting a little louder, is that OK?" het meer up tempo 'Fight for You' aan. Door de elektrische gitaar te loopen ontstaat er zowaar een geluidsmuur. Niet alleen luider, maar ook een stuk meer duister en dreigend. Een welkome afwisseling van de verder prima folksongs die er tot dan toe hebben geklonken. Dit contrast is nodig en zorgt ervoor dat de verveling die net om de hoek komt kijken geen kans krijgt toe te slaan.

HET MOMENT

Na het direct omver schoppen van zijn gitaarstandaard bij het betreden van het podium en een grappig bedoeld verhaaltje verrast John Paul White meteen. En wel met het volledig solo en a-capella gezongen Remember dat door merg en been gaat. Loepzuiver gezongen met de fijne galm van de Lutherse Kerk. 

OOK OPMERKELIJK

De werkelijk prachtige cover van E.L.O.'s 'Can't Get You Out of My Head' als afsluiter. Drie kwartier vloog voorbij. Jammer.

HET PUBLIEK

Beschaafd, van middelbare leeftijd, stil, aandachtig en talrijk aanwezig.

HET OORDEEL

Met minimale middelen weet John Paul White drie kwartier te boeien met zijn ambachtelijke folksongs. Prachtig gezongen en gespeeld waarbij alleen het iets te luide en te schelle elektrischegitaargeluid afbreuk doet aan dit optreden. Zeer netjes binnen de lijntjes gekleurd, en daarmee misschien iets te braaf. Maar met zo'n stem kom je daar gemakkelijk mee weg. Indrukwekkend optreden!

DE FOTO