Amber Arcades, Heartbeat Hotel (kleine zaal Paard van Troje), Crossing Border, 4 november 2016.
CB16: Amber Arcades mist bezieling
Door schel en vlak geluid wordt belofte niet ingelost
Amber Arcades is Annelotte de Graaf uit Utrecht met band. Zij vloog naar New York voor het opnemen van debuutalbum Fading Lines waarna een internationale release direct zijn vruchten afwierp. De dromerige shoegaze/folk liedjes van deze singer-songwriter werden dit jaar snel opgepikt in binnen- en buitenland. Niet gek dus dat één van de meest veel belovende Nederlandse acts van dit moment de Crossing Border vrijdag mag afsluiten.
HET CONCERT
DE ACT
.... is er niet. En als de muziek maar overtuigend is, is een act ook niet nodig. Helaas gaat dat vanavond voor Amber Arcades niet op. Ook aan uitstraling is er voor deze band nog een wereld te winnen. Annelotte komt er in haar fluweel rode rok tot boven de knie nog het beste vanaf. En de bassist met zijn rangerlook en Raiders cap gaat ook nog wel, maar de twee anderen hebben duidelijk al jaren geen kleedgeld meer gehad.
HET NUMMER
Dat waren er drie. In de laatste drie nummers is er ineens iets wat op bezieling leek. Een cover van Nick Drake, waarbij zij het publiek wat laag inschat. "Ik weet niet of jullie dat wat zegt, het is een Engelsman, nu dood". Daarmee komt er eindelijk wat variatie in het spel. Dan wordt er gas teruggenomen. De ritmesectie houdt zich koest. In het ingetogen 'What A Heart' is het gitaarspel vervolgens een stuk subtieler en klinkt er eindelijk wat warmte in het tot dan toe vrij ijzige schelle stemgeluid van Liselotte. Afsluiter 'Turning Light' begint met een electro beat waar de drummer overheen speelt. Zowaar beginnen de heupjes voorzichtig te wiegen. Een opzwepend gitaartje met een fijn basloopje maakt de goede opbouw van het nummer af. Hier zit een groove in en de af en toe gierende gitaren maakt dat het lekker schuurt.
HET MOMENT
Waarop ze het publiek wakker schudt door aan het drieluik te starten dat ook nog eens het einde van de eerste avond van Crossing Border 2016 betekende.
HET PUBLIEK
... staat er bijna allemaal doodstil bij waarvan velen met hun armen over elkaar.
HET OORDEEL
Met het schelle geluid en de wat vlak gezongen liedjes kwam het geluid van Amber Arcades totaal niet over vanavond. Het optreden wordt aan het einde nog iets van gered door een sterk drieluik. Maar dat mag niet baten. Een teleurstellend optreden, een uitzondering op de eerste avond van Crossing Border.