De regenachtige avond wordt geopend door AVI ON FIRE, een zeskoppige band die de zaal opwarmt (of moeten we zeggen ‘opdroogt’?) met hun melodieuze en dansbare liedjes. Leadzanger Bram Wesdorp heeft een steengoede stem, die goed tot zijn recht komt in de vrolijke, upbeat nummers die het sextet speelt, waaronder hun recentelijk uitgebrachte debuut single ‘Pearls’. Dat de zes bandleden intens genieten tijdens het spelen is duidelijk merkbaar en er wordt al een feestje gecreëerd voor de hoofdact het podium opkomt. Met een peuk tussen de lippen en een glas bier in de hand, that is.
Humoristisch en energiek Will And The People in doornatte Naturel Beachclub
‘What you see is what you get’
Op vrijdagavond 19 augustus zorgde Will And The People voor een relaxte en toch uitbundige sfeer bij Naturel Beachclub met hun brutale liedjes en reggae-invloeden. De Britse bandleden speelden alsof hun leven er vanaf hing en zorgde er zo voor dat het publiek moeite had om stil te blijven staan. Het trotseren van de hoosbuien was het voor hen dubbel en dwars waard.
Wanneer de vier jongens van Will And The People het podium betreden, is dan ook al te zien wat je kunt verwachten: een relaxt avondje vol vrolijke, energieke muziek met een vleugje humor. De bandleden trappen af met een ‘luchtig’ liedje over ‘first world problems’, waarbij gelijk te merken is hoe goed deze jongens zijn in wat ze doen. Al in het eerste nummer komen ook de reggaetunes sterk naar voren, waardoor de zaal gedurende het hele optreden mee kan wiegen op de muziek. Soms lijkt het net alsof je je in de jungle bevindt, en dat komt niet alleen door het spelen van hun hit ‘Lion In The Morning Sun’: leadzanger en (bas)gitarist Will maakt hier en daar wat exotische keelgeluiden en ook de percussie met Afrikaanse invloeden mag niet ontbreken.
Toch worden we er door de kletterende regen op het zeil van de strandtent en het rode petje van Will, met oorklepjes, waardoor hij er met zijn geblondeerde lokken uitziet als een uit de kluiten gewassen schooljongetje, aan herinnerd dat we ons niet in het oerwoud maar in regenachtig Nederland bevinden, waar de Britten naar eigen zeggen twaalf uur voor in de auto hebben gezeten. Gelukkig ontbreekt het het kwartet daardoor niet aan energie: hun enthousiasme en power werkt opzwepend – er ontstaan zelfs een aantal moshpits - en Will bespeelt zijn gitaar zelfs zo hard dat de snaren het begeven. Om nog maar niet te spreken over de snelheid waarmee de zanger zijn teksten over zijn lippen laat rollen – je kunt nog net verstaan wat hij nu eigenlijk zegt. Gered door de basgitarist van het voorprogramma kunnen ze hun optreden voortzetten en brengen ze een goede afwisseling van krachtige, drukke nummers en kleine, gevoelige liedjes ten gehore. De band is instrumentaal ijzersterk, maar ook wanneer Will solo speelt spat het talent en de passie voor muziek er vanaf. Op het podium is het af en toe wel een beetje chaotisch, maar daar doet de kwaliteit van de songs zeker niet aan onder.
Sociaal zijn ze ook, de jongens van Will And The People. Niet alleen weten ze precies hoe ze het publiek enthousiast moeten krijgen en de sfeer erin moeten houden, maar ook nodigen de jongens één van hun jongste fans, een meisje van ongeveer acht jaar, uit op het podium om hen te vergezellen tijdens het spelen van hun hits. Tussendoor nemen de bandleden regelmatig nog even een hijs van een sigaretje – want “smoking is like brushing your teeth, right?” – maar niemand lijkt zich hieraan te storen. Het einde van het optreden is nogal zwakjes vergeleken met de rest van de avond, maar met hun knallende toegift maken ze dit moeiteloos goed. Één ding is duidelijk wanneer je naar Will And The People gaat: what you see is what you get.