Aan Orange Skyline de eer om de eerste noten op de Parkpop Stage te spelen. Een jaar geleden stonden de mannen ook al in het Zuiderpark, toen omdat ze de Nederlandse finale van Global Battle of the Bands wonnen. Dit jaar staan ze op Parkpop omdat ze als 3FM Serious Talent inmiddels serieus aan de weg aan het timmeren zijn. Onlangs werden ze nog tweede tijdens de wereldwijde finale van Global Battle of the Bands te Oslo. Dat ze flink gegroeid zijn sinds hun laatste bezoek aan het Zuiderpark, bewijzen de Groningers vandaag. Door een slimme mix van britpopgrootheden als Arctic Monkeys, The Strokes en Oasis, gecombineerd met een flinke dosis Groningse nuchterheid, ontstaat een formule die scoort als een tierelier. Als een soort mini Mick Jagger kronkelt frontman Stefan van der Wielen - in een jasje met panterprint - over het podium en windt daarmee het publiek heel rap om zijn vinger. De besmettelijke fluitdeuntjes en aanstekelijke rammelliedjes gaan niet gepaard met enige arrogantie en dat is best verfrissend. (MP)
Parkpop 2015: Parkpop Stage
Niemand kan om Fransje heen, zwaaien met die handjes!
Het was een prachtige zondag in het Zuiderpark: geen regen, maar wel veel onvergetelijke optredens. Frans Bauer smolt zelfs de harten van de grootste criticasters, Orange Skyline speelde besmettelijke rammelliedjes en Chef'Special liet zowat het hele veld huilen. Lees hier de verslagen van de Parkpop Stage.
Piñata's doel vandaag is niet alleen om muziek te maken, maar ook om een wereldrecord te verbreken. Het wereldrecord op de handen staan, om precies te zijn. Al dagen staan social media vol met de oproep om meer dan 400 mensen op de kop te krijgen, maar om eerst in de sfeer te komen, spelen ze nog een paar nummers. Piñata past in het rijtje van Chef'Special en Splendid, maar heeft (nog) niet de commerciële hits zoals deze twee hebben. In de loop van de jaren heeft de band wel veel meer dynamiek gekregen. Piñata maakt nu meer gebruik van verschillende ritmes, gebruikt de synthesizer meer en heeft langere instrumentale stukken (yes voor snoeiende gitaren!). Na een half uur begint het publiek pas in de stemming te komen. Op het moment dat het wereldrecord wordt aangedaan, wordt het publiek losser. "Het wereldrecord staat op 400 mensen. Hier gaan we dat ook doen, dan staan we voor altijd in de boeken." Vele voeten gaan in de lucht maar of de band het record verbroken heeft, horen we later pas. Het zal krap worden, maar het zorgt in ieder geval wel voor een stukje lol en luchtigheid in de set. Vooral als Jon Tarifa aan het eind van de set nog mee komt doen, wordt de connectie met het publiek pas echt gemaakt. Tarifa laat iedereen 'bouncen'. Het grote gat tussen de band en het publiek blijft echter wel een obstakel. Bij deze band moet je haast tussen de bandleden staan, ze kunnen voelen en het zweet kunnen proeven. (TB)
Parkpop lijkt patent te hebben op Spaanstalige bands die een pittige mix brengen van ska, rock, punk, rumba, salsa en latin. In 2012 speelde Che Sudaka Parkpop plat en scoorde met dat optreden een dikke negen. Die negen is vandaag voor Bongo Botrako. Een zevenkoppig collectief uit de buurt van Barcelona. Binnen luttele seconden staat Parkpop op stelten. De band geeft niet gelijk vol gas, maar gaandeweg doen de mannen er steeds een versnelling bij. Het publiek wordt zo ingepalmd door frontman Uri Giné en zijn kompanen dat het zelfs voor de allergrootste chagrijn moeilijk is om stil te blijven staan bij de aanstekelijke beats van ‘Punk Parranda’, ‘Dale a la vida’ en ‘Revoltosa’. Ondanks dat niet iedereen de Spaanse taal machtig is, is het wel duidelijk dat het gaat om songs met een boodschap. De teksten zijn gedompeld in vorm van protest en maatschappij kritiek. Als Uri dan ook nog bij de publiekskraker ‘Todos los días sale el sol’ een sprong tussen het publiek maakt, is het feestje compleet, waardoor een toegift niet kan uitblijven en de band het publiek trakteert op ‘Caminante’. Weer een klassiek Parkpop-optreden in de annalen. (CJ)
Frans Bauer op Parkpop. De meningen zijn in de aanloop naar deze 35e editie van Parkpop behoorlijk verdeeld. Maar zodra Frans met zijn Holland Show Band het podium op komt, is het over en uit voor de criticasters. Nee, het heeft geen niveau en nee, het gaat helemaal nergens over, maar als je een compleet Zuiderpark tot aan de mensen op het dak van de poffertjeskraam aan de andere kant van het veld kunt laten meezwaaien, ben je wel een rasentertainer. En eentje die weet te pleasen ook. Het leven is een gekkenhuis en het Zuiderpark is vanmiddag het hoofdkantoor. Een medley met stukjes Guus Meeuwis en ‘Busje komt zo’ zet het hele festival op zijn kop. Handjes in de lucht en zwaaien maar. “En nu gaan we keiharde polka beleven!”. Frans heeft er zin in. En zei hij nou echt “nu allemaal met je tieten zwaaien”?! Rasbrabo Frans heeft een Haagse connectie dus reden genoeg om halverwege ‘O, o, Den Haag’ in te zetten. Het veld golft mee met de deining van de mensenmassa. André Rieu walsje erbij en wapperen met die handjes maar weer. Hoempapa, hoempapa en van je tralala en hopsekee. De afsluiter is natuurlijk ‘Heb je even voor mij’, waarna het veld wat Frans betreft kan worden omgeploegd. Maar Parkpop wil een toegift, dus Parkpop krijgt een toegift. “Willen jullie Rammstein? Dan krijgen jullie Rammstein!”. ‘Du hast’ schalt door het Zuiderpark en de begeleidingsband mag ook even helemaal los. Love it or hate it: Frans Bauer is het absolute publiekshoogtepunt van Parkpop. Van de afgelopen 35 jaar Parkpop, welteverstaan. (FV)
Chef’Special heeft een reputatie hoog te houden. Met optredens op Pinkpop, Lowlands en een uitverkochte Heineken Music Hall is het eigenlijk vreemd dat de Haarlemmers nog nooit op Parkpop hebben gestaan. Dit wordt vandaag goed gemaakt met een professioneel opgebouwd slotoptreden op het Parkpop stage. Chef' dwingt vanaf meet af aan respect af en geeft de overvolle Parkpopweide waar het voor gekomen is. Een setlist vol klassiekers en publiekslievelingen als ‘Birds’, 'Scribblin', ‘Biggest monkey’ aangevuld met veel werk van het vorig jaar verschenen album ‘Passing Through’. De bandleden zijn overduidelijk op elkaar ingespeeld. Vooral Joshua Nolet is enorm gegroeid in de rol van showman. Dat de band enorm geniet wordt extra bevestigd als Joshua op z’n gemak nog even met z'n mobiel een filmpje schiet van het publiek en de band. Aan het begin van het optreden zei hij het al: "Wat staan jullie ver weg, daar ga ik straks wat aan doen." Halverwege het optreden voegt hij de daad bij het woord en neemt een ferme duik het publiek in om al crowdsurfend verder te zingen. Hoogtepunt is natuurlijk de Top2000-hit ‘In your arms’, die vandaag speciaal voor de meisjes op de eerste rij wordt gezongen. Deze dames zijn bijna elke show van de band aanwezig. Een ode is niet meer dan terecht. (CJ)