Het grote HPC Winterfest 2015 verslag (deel 2)
Live verslag van de zevende editie
Het is zaterdag 21 februari en door het hele pand van het Haags Pop Centrum zijn vandaag zo'n vijftig bands en acts te zien tijdens het HPC Winterfest. De zevende editie alweer. 3voor12 Den Haag is er uiteraard de hele dag weer bij en doet live verslag. Bij deze deel twee van het grote HPC Winterfest 2015 verslag.
Shun Yo Shell speelt liedjes waar het publiek in Studio 14 alleen maar muisstil van kan worden. In z'n uppie weet singer-songwriter Jean Michel Midde van iedereen de aandacht erbij te houden met zijn korte, maar meegaande nummers. Door zijn hese, maar rauw-zwoele stemgeluid boven het akoestische gitaarspel stroomt er een golf van relaxtheid door de ruimte. De ene helft van de performance is ingestudeerd, de tweede helft is naar eigen zeggen "twee weken geleden in elkaar geflanst". En zo klinkt het ook wel een beetje; experimenteel, maar nog steeds bescheiden.
Studio 21 is in ieder geval de hele dag volledig bezet. In de kleine ruimte wordt vandaag slechts plaats gemaakt voor één ding: hiphop. Van begin tot eind van het HPC Winterfest verzorgen verschillende rappers en muzikanten een lekkere jamsessie weg waar iedereen welkom is om mee te rappen of spelen, met de woorden of de instrumenten. Tijdens de I Love Hiphop Jamssession komen allerlei stijlen voorbij, want dat hiphop een muzieksoort is die je goed kunt mengen, van rock tot reggae en van funk tot soul, merk je vanavond hier. (BD)
Het programma in de Grote Zaal loopt de hele dag al achter en ook The Black Veins begint zo'n twintig minuten te laat, maar dan blazen ze je ook weg. Meer dan drie bandleden zijn er niet voor nodig. Zanger Lesley Warendorff heeft een flinke dosis stage presence, die vooral te danken is aan zijn stem, die hij nogal over the top inzet. Een songtitel als 'Fluffy dog' dekt niet echt de lading, zullen we maar zeggen. Op zich zijn de nummers niet zo memorabel, zeker wanneer je de frontman wegdenkt. Hij soleert bruut en even later schiet zijn gitaarstrap spontaan los. Dit wordt vakkundig opgelost door iemand van de organisatie, terwijl Lesley onverstoorbaar doorspeelt. Een omaatje op de voorste rij lust er wel pap van. (KH)
PARADES komt Studio 17 binnen met een knal. De drie muzikanten lijken met hun harde, alternatieve rock een toon in te zetten waar ze later nog op terugkomen. De bandleden hebben namelijk afgelopen maandag nog voor de radio gespeeld, maar dat was niet echt een succes te noemen. Althans, volgens de mannen zelf. Dat maakt de band vanavond goed. Binnen de nummers variëren de tonen namelijk van heftig gitaar- en drumgeweld, waar iedereen door wordt weggeblazen, tot zweverige akkoorden, waar een rauwe rand nimmer ontbreekt. In ieder geval, absoluut geen boyband-gehalte aan te treffen, zelfs niet toen Lana del Rey een covertje cadeau kreeg. (BD)
Na een enigszins roestige start, is het aan Noble Savage om in Studio 14 haar instrumenten te bespelen. De band maakt een eigenzinnige combinatie tussen bonkende synthesizers en vrouwelijke vocals, maar blijft globaal gezien een beetje een brave lijn aanhouden. Misschien niet geheel onlogisch, gezien het feit dat de twee muzikanten pas welgeteld één maand bezig zijn met deze muziek te maken. Het repertoire bestaat zodoende ook uit slechts drie nummers. Dat is dan wel een beetje jammer, als je een uur met je muziek moet vullen. (BD)
In Studio 6 sluit Sink the Bismarck het programma af. En dat mag iedereen horen, en voelen, en ervaren. Wat je wilt. Want wat de groep speelt, is precies de muziek die gedraaid zou kunnen worden op de achtergrond van een hevige vechtpartij. De vijf mannen bouwen er in ieder geval een feestje van. En daar heeft het publiek alleen maar de vruchten van geplukt. De grote zaal die Studio 6 is, staat vol met headbangers en mee-schreeuwers die hun lijf niet in bedwang kunnen houden. En de band zelf ook niet. (BD)
Face Meets Concrete sluit de zevende editie van het HPC Winterfest af.