Na door de organisatie vriendelijk te zijn ontvangen in het pas geopende The Student Hotel, krijgen de vroege aanwezigen onder de naam StukaHap een warme maaltijd voorgeschoteld. Singer-songwriter Geert van Emden, geen onbekende meer in Den Haag, mag de eters ondertussen van een relaxed achtergrondmuziekje voorzien. Dat doet hij zeker niet onaardig, en eigenlijk is het jammer dat hij niet later op het ‘echte’ festival staat geprogrammeerd, in plaats van hier als veredeld voorprogramma te dienen. De meeste aanwezigen hebben namelijk toch net iets meer aandacht voor hun (overigens uitstekende) maaltijd dan voor Geert. Als iedereen is uitgegeten en de organisatie een paar korte toespraken heeft gehouden, wordt Stukafest Den Haag 2015 met een cross-over dans van het Haags Hiphop Centrum en het Lucent Danstheater officieel geopend. Op naar de eerste kamer!
Stukafest Den Haag 2015; muziek tussen de bierkratten
Gevarieerd programma met muziek, theater en dans
Op donderdagavond (studentenavond!) 19 februari vond in en rond het centrum van Den Haag het jaarlijkse Studentenkamerfestival, oftewel Stukafest, plaats. De organisatie wist in de talloze studentenkamers weer een gevarieerd programma met muziek, theater en dans neer te zetten. 3voor12 Den Haag was erbij.
Op de kleine kamer van Reindert aan de Weteringkade is het een beetje proppen, maar vooral heel gezellig. De sfeer is gemoedelijk, roken mag gewoon en biertjes kosten er maar 50 cent in plaats van de voorgeschreven euro. “Wie had er verwacht dat we hier vanavond een akoestische set zouden spelen?”, vraagt Herrek-zanger Gerrit voor aanvang van het optreden. Tot zijn verbazing gaat er slechts een enkele hand omhoog. De dromerige indie van het viertal doet het goed in deze intieme setting en ook het geluid valt reuze mee, al blijven drumstellen en kleine ruimtes altijd een lastige combinatie. De samenzang tussen Geert en gitariste/toetseniste Ilse klinkt erg goed en het half uur dat de band speelt, vliegt voorbij. Een fijne eerste ronde.
De drie heren van het Rapaille Vertellerscollectief hebben vanavond hun onderkomen gevonden in Wessels kamer aan de Lage Nieuwstraat. Spoken word wordt afgewisseld met opgewekte, vrolijke liedjes, begeleid door slechts een akoestische gitaar en cajon. Niet alle teksten zijn even sterk, maar zo hier en daar zitten er best wel wat geniale woordspelingen in en ook aan humor doet het de drie zeker niet ontbreken. Ook nu blijkt het half uur eigenlijk weer net iets te kort, maar dat kan alleen maar als een compliment aan Rapaille worden opgevat.
Wanneer om half 11 de derde en laatste ronde aanbreekt, staat de grote kamer van Kris aan de Spijkermakersstraat best vol voor VDRSH. Hoe je de naam van de zevenkoppige band uitspreekt is na afloop nog steeds niet helemaal duidelijk. De band wordt door de organisatie aangeprezen als “niet te omschrijven in een bepaald genre”, maar dit blijkt in de praktijk wel mee te vallen. De instrumentale songs zijn voor het grootste deel op jazz en reggae gebaseerd, maar de band is inderdaad ook niet vies van andere genres. Zo horen we tegen het einde zelfs even een stukje live dubstep voorbijkomen. De nummers zijn niet bepaald kort, maar er wordt tussendoor dan ook heel wat geïmproviseerd, wat de boel spannend houdt. Tel daar zeven muzikanten die hun instrumenten uitstekend beheersen bij op, en je hebt de formule voor een succesvol optreden.
Na de laatste ronde haast iedereen zich naar de kleine zaal van het Paard van Troje voor de afterparty, die nog tot in de kleine uurtjes door zal gaan. Hoewel het StukaFeest, zoals de afterparty heet, naar verluidt is uitverkocht, zit de zaal bij aanvang van Paul Istance & The Magic Mumble Jumble nog niet echt vol. Toch weet de Gogol Bordello-esque band er in mum van tijd een klein feestje van te maken, waarna dj-teams Apenstreken en Just Regular Guys het stokje mogen overnemen. Met deze mooie afsluiting had de Stukafest-organisatie zich geen beter verloop kunnen wensen. We zijn nu al benieuwd naar de volgende editie.