Eerste opmerkelijke feit, Arne van Dongen (contrabas) is de grote afwezige, iets waar opmerkelijk genoeg door zowel de organisatie als de artiesten verder geen aandacht aan wordt besteed. Drs. P is de artiestennaam van Heinz Hermann Polzer. In de jaren ‘70 en ‘80 van de vorige eeuw had deze veelzijdige componist en tekstschrijver veel succes met zijn muziekteksten vol woordspelingen. De muzikanten vertellen vanavond dat hij nog steeds in leven is (95 jaar) en dat er een poule aan artiesten is die hem bezoekt om hem enigszins bij de les te houden.
Verrassende avond bij Acoustic Alley met Fay Lovski
Onverwachte ode aan Drs. P
Op vrijdagavond 24 april stonden Fay Lovsky, Jan de Smet en Arne van Dongen op het programma van Acoustic Alley, een al sinds 2003 bestaand initiatief om voornamelijk americana onder het publiek te brengen in het goed verscholen Theater in de Steeg. Deze avond lieten Fay Lovsky en Jan de Smet het goed gevulde theater kennis maken met hun voorliefde van de muziek van Drs. P.
De Nederlandse Fay Lovsky is een zangeres en multi-instrumentalist die naast een opmerkelijke zangstem te hebben, onder andere ook de zingende zaag, ukelele, de bijzondere theremin en een soort van klavecimbel bespeelt. De Vlaamse musicus en componist Jan de Smet doet daar niet voor onder. Naast een goede zangstem, waarmee hij veel nummers van Drs. P ten gehore brengt, bespeelt hij de banjo, ukelele, accordeon, mondharmonica, een soort Indiase blokviool, een kraakdoosje en wordt er zelfs schuurpapier gebruikt. Kortom, naast muziek hangt het vanavond zeker tegen kleinkunst aan.
Het eigen werk van De Smet is misschien wel het best te omschrijven als Vlaamse folkmuziek, voor zover dat een genre is. In het zangerige Vlaams wordt het ‘Café met de rode gordijnen’ bezongen waarna, om maar in dit onderwerp te blijven, het ‘Cafeetje in Sneek’ van Drs. P wordt vertolkt. Jan de Smet blijkt een geboren verteller. Hij neemt het publiek mee in de verhalen over de muziek die zij vanavond brengen. Hij kent Fay Lovsky vanuit de Magnificent 7, een bijzonder muziekgezelschap uit de tachtiger jaren waar bijvoorbeeld ook Henny Vrienten (Doe Maar) in gespeeld heeft. Met veel humor wordt het publiek meegenomen in een lied over Koning Boudewijn die Congo gaat bezoeken. Het publiek smult en ligt dubbel van het lachen.
Vanavond ook veel nummers met Franse teksten, aangevuld met Nederlandse woordspelingen en de bewering dat Franse folkzangers hebben leren zingen van hun schapen. De instrumenten worden door beide muzikanten bij nagenoeg ieder volgend nummer gewisseld voor een ander uit de flinke voorraad op het podium. Als Jan de Smet op een soort Indiase blokviool gaat spelen, geeft hij aan een religieuze hit te gaan spelen. Het ‘Ave Maria’ wordt gezongen op de muziek van een wel erg bekende december heilige…
Veel muziek voor en na de pauze van Drs. P. Het is vanavond een rode draad in het programma. Omdat we naar een gelegenheidsduo kijken en Drs. P. wel erg veel tekst in zijn nummers verwerkte, zingen Fay en Jan uit lijvige songtekstboeken. Dat gaat goed totdat Fay Lovsky in een van de laatste nummers toch echt de weg kwijt raakt in het boek. Uiteraard kunnen de echte klassiekers als ‘Veerpont’ (gebracht als Schotse folksong met een flinke knipoog) en ‘Dodenrit’ niet ontbreken. Bij dit laatste nummer bespeelt Fay Lovsky de theremin, een elektronisch instrument van een kleine honderd jaar geleden.
Als laatste hoogtepunt begeleidt Jan de Smet zijn collega met schuurpapier tijdens een van de laatste nummers waarmee de muzikaliteit van beiden nog eens stevig onderstreept wordt. Omdat de teksten van deze avond vooral uit kommer, kwel en drama bestaan, is het erg plezierig dat wordt afgesloten met een cajun-achtig nummer. Een verrassende avond met Fay Lovsky in een andere rol dan zij zich doorgaans laat zien en een innemende Vlaamse collega naast zich op het podium. De sfeer in de zaal was opperbest, het muzikale erfgoed van de jaren ’70 is weer even stevig op het netvlies gezet.