De naam Babes in the Hole doet al enigszins vermoeden hoe de muziek van de eerste band van de avond klinkt, hetgeen wordt bevestigd zodra het Haagse trio, bestaande uit louter vrouwen, zijn eerste noten speelt. Sluit je ogen en je waant je zo in het begin van de jaren ’90, waarin de grunge zijn hoogtepunt beleefde. De band speelt covers van zowel Babes in Toyland als Hole, en doet dat bepaald niet verkeerd. Fuzzy, distorted gitaren, modderige bas en repetitieve drumpatronen, het klopt allemaal. De ietwat schreeuwerige zang van de zangeres/bassiste vult het geheel goed aan. De band houdt zich met elk nummer keurig aan de grungeformule van zacht couplet/hard refrein, wat de onderlinge variëteit van de nummers niet per se ten goede komt, maar zelf kan de band daar weinig aan doen, omdat het geen eigen nummers zijn. Het aanwezige publiek krijgt wel precies wat het verwacht, en dat is waar het bij coverbands toch voornamelijk om draait. U vraagt, Babes in the Hole levert.
HPC Kickstart: Orgaanklap, The Black Cult en Babes in the Hole
Orgaanklap overtuigt ook in intieme setting
Hoewel de Bazart inmiddels alweer meer dan een jaar is gesloten, blijft de voormalige
muziekzaal optredens programmeren in en rond Den Haag. In het weekend van 4, 5 en 6
september had het de eer om onder de naam Bazart Presents HPC Kickstart de opening van
het programmeringsseizoen van het Haags Popcentrum te verzorgen. Op de tweede avond
verzorgden Babes in the Hole, Orgaanklap en The Black Cult stuk voor stuk prima optredens.
Van een uitverkocht Lowlands vorige maand naar zo’n 20 man in het Haags Pop Centrum vanavond, een groter contrast is haast niet mogelijk. De Haarlemse band Orgaanklap trekt zich er echter weinig van aan en speelt vol overgave zijn Nederlandstalige pretpunk. Supersnelle punk ligt aan de grondslag van Orgaanklaps nummers, maar het viertal schuwt er niet voor om, zo lijkt, volstrekt willekeurige genres door zijn nummers heen te gooien. Het ene moment zijn daar opeens bubblingbeats, het andere moment funky slapbass-tonen. Het gaat bij Orgaanklap echter niet alleen om de muziek, maar misschien nog wel veel meer om de show. De geschminkte, halfnaakte bandleden maken er met boybandachtige dansjes, moppen over dode baby’s en heel veel confetti een show van die zo op papier waarschijnlijk erg vreemd klinkt, maar in combinatie met de lollige punkmuziek enorm goed werkt. De teksten zijn amper te verstaan, maar dat is niet erg, want gelukkig geeft zanger Jeff Tropicana tussendoor steeds een korte toelichting waar het nummer over gaat, zoals over dj’s die zich stoer voelen terwijl ze feitelijk alleen het play-knopje indrukken (‘Ik ben een dj’) of over in de regen je krantenwijk lopen zodat je van het geld met je vriendin kunt lasergamen (‘Lazer’). De muziek is op zichzelf zeker niet onaardig, maar het is de show die van Orgaanklap zo’n sensatie maakt. Orgaanklap is een band die je niet alleen moet horen, maar vooral moet zien. Of je van dit soort muziek houdt maakt daarbij eigenlijk niet zo veel uit, zo blijkt, want na het optreden van Orgaanklap is de sfeer in het HPC opperbest.
Aan The Black Cult de ogenschijnlijk oneervolle taak om na het feestje van Orgaanklap de avond af te sluiten. De Groningse band schikt zich echter zonder moeite in zijn rol en blijkt gelukkig een waardige afsluiter. Op het podium staan drie sympathieke jongens die hardere muziek maken dan hun vriendelijke uitstraling doet vermoeden. De garagepunk van het trio zit uitstekend in elkaar en de vergelijking met stadgenoten traumahelikopter is dan ook snel gemaakt. Korte, snelle nummers volgen elkaar in razend tempo op en de nog aanwezige toeschouwers worden getrakteerd op een salvo aan simpele doch aanstekelijke liedjes. We mogen hopen dat de band Den Haag even goed is bevallen als andersom, want The Black Cult mag zeker nog wel eens terugkomen.