Bij binnenkomst is meteen te horen dat het geluid nog beter klinkt dan op andere evenementen. Het is dan ook niet voor niets dat de organisatie in de aanloop de Funktion-One installatie gebruikt om de avond te promoten. De zalen zijn verder niet opvallend aangekleed of opgebouwd. Omdat het weer goed mee zit is de sfeer buiten uitstekend onder de behouden set van het Leidse duo Sander May & Sander Bogertman. Tussen één en twee uur bereikt de drukte een toppunt; een kleine zeshonderd man is dan verdeeld over drie stages; techno, deephouse en tech house. Het Bossche duo Umlaut & Die Welle van 12inchcity heeft de moeilijke taak om de zaal goed gevuld te houden aangezien ze samen met Sacha Carassi onder één tijdschema vallen. Door de drukte is een deel van het publiek daarom gedwongen om toch bij het duo te blijven staan. Een ander deel van het publiek is buiten, waar een soort borrelsfeer hangt tijdens het setje van Michael Christen & Hidde M.
Eenjarig jubileum Leidse organisatie Avondeten brengt Sasha Carassi naar Den Haag
PIP even het podium voor nieuwe generatie techno en een onbekende veteraan
Een jaar lang heeft het Leidse Avondeten clubavonden in Leiden verzorgd. Voor deze avonden wisten zij verschillende grote namen vast te leggen. Voor het eenjarige jubileum heeft de organisatie gekozen voor de PIP en is daarmee voor het eerst uitgeweken naar Den Haag. Met Sasha Carassi als internationale headliner, The Haze uit eigen huis en de Haagse Distûrbe heeft de organisatie, in tegenstelling tot eerdere edities, in Nederland relatief onbekende namen gestrikt.
De set van Sasha Carassi, die twee uur duurt, is zoals hij zelf belooft; industriële herrie zonder concessies. Hiermee doelt de Napolitaanse herrieschopper op donkere sets met hoge tonen en een niet-melodieuze benadering van techno. Dit is vreemd aangezien hij in een gesprek met Different Grooves aangeeft dat zijn muzikale persoonlijkheid gevormd is door soul, jazz en disco. Zijn recente release ‘Backup’ biedt zes tracks die allen langs zijn gekomen in zijn set. Hoewel de Italiaanse baas van Phobiq Recordings al een tijdje meedraait, is zijn naam niet bekend bij de nieuwe generatie Nederlandse festivalgangers. Zijn voorgaande werken zijn dan ook meer volwassen, iets wat we terug kunnen horen in ‘Backup’.