Friends of the Family viert feest met albumpresentatie
Maar maakt verwachtingen niet waar
Tijdens de finale van de Haagse Pop Week in Paard van Troje op zaterdag 25 oktober stond onder meer de albumpresentatie van Friends of the Family op het programma. De band gaf een bijna twee uur durend optreden en nodigde de bevriende acts Rät N FrikK, The Cosmic Carnival en Geert van Emden uit om het feest compleet te maken.
Wanneer The Cosmic Carnaval gelijk na Geert van Emdens set op het podium begint, wordt alles echter al snel duidelijk. Door het eerdere gebruik van het balkon hoeft er niet op- of omgebouwd te worden en kan The Cosmic Carnaval snel van start. De zevenkoppige band speelt een aanstekelijke, uptempo, poppy versie van country en americana. De vijf(!)stemmige zang, opzwepende drums en speelse toetsen en viool zorgen ervoor dat al snel de eerste voetjes van de vloer gaan. Als dan ook nog eens Ramón (banjo) en Arthur (toetsen) van Friends of the Family een paar nummertjes meespelen, kan het optreden helemaal niet meer stuk. Feest!
Dat folkpop hip is, blijkt maar weer wanneer hoofdprogramma Friends of the Family eindelijk begint. De grote zaal van Paard van Troje staat propvol voor de albumpresentatie van de Haagse groep. Best knap als je bedenkt dat de band pas zo'n twee jaar bestaat. De verwachtingen zijn dan ook hooggespannen, maar helaas kan Friends of the Family die niet helemaal waarmaken. De liedjes zijn weliswaar best aardig radiomateriaal, maar gedurende het hele optreden ontkruipt het gevoel niet dat we hier met een slap aftreksel van Mumford & Sons te maken hebben. Van de gepijnigde, ietwat zeurderige zang tot en met de hipsteroutfits, het ligt er allemaal net iets te dik bovenop. Dat er steeds maar tussendoor herhaald wordt dat de band "écht een ziel heeft!", maakt het er niet bepaald geloofwaardiger op. Het zal bovendien vast reuze gezellig zijn om met zijn elven op het podium te staan, maar wat is de meerwaarde ervan als de helft van de band precies hetzelfde speelt?
Daarnaast is het dan weer jammer dat Friends of the Family dan weer niet zo opzwepend en feestelijk is als het eerdergenoemde Mumford & Sons; aan het begin van de set gaat het nog wel goed, maar wanneer Friends of the Family zijn eerste rustige nummers inzet, verslapt de aandacht van het publiek vrijwel direct en slaat het optreden dood. Het rumoer overstemt de paar songs die volgen volledig. Pas na een uur volgt er weer een enigszins uptempo nummer en komt de zaal weer wat in beweging, maar dan is het eigenlijk al te laat. Jammer dat onoriginaliteit en middelmatigheid op deze manier een stel best getalenteerde muzikanten de das om doen. Met de laatste paar nummers van de maar liefst twee uur durende set maakt Friends of the Family er wel weer een klein feestje van, maar verder weet de band vanavond geen indruk te maken.
Na de albumpresentatie van Friends of the Family is een groot deel van de vrienden en familie vertrokken en heeft Rät N FrikK de enigszins ondankbare taak om de avond af te sluiten, voordat de nachtelijke afterparty begint. Misschien is het juist beter om het duo als begin van de afterparty te zien, omdat het contrast met Friends of the Family bijna niet groter kan qua genre. De mix van dubstep en drum 'n' bass à la Noisia en hier en daar zelfs een vleugje happy hardcore laat het publiek eindelijk écht losgaan. Rät N FrikK heeft zangeres Tess (van Tess et les Moutons Magnifiques) meegenomen en dat blijkt een uitstekende zet: als een ware Anita Doth springt ze, terwijl ze de longen uit haar lijf zingt, samen met het danceduo over het podium en zweept ze het publiek nog eens extra op. Het begin van het optreden kent nog wat geluidsprobleempjes, maar de rest van het zeer energieke optreden maakt dat ruimschoots goed. Een mooi eind van de avond en goed begin van de afterparty, die nog enkele uurtjes door zal gaan.