EP-presentatie My Africa van Danella Smith

Danella Smith sluit je in je hart. Ook als het geen Valentijn is.

Peter Balkema ,

Op 14 februari presenteerde Danella Smith met haar band de EP 'My Africa' in het Paardcafé. Misschien een wat ongelukkige datum, want van een volle bak kon helaas niet gesproken worden. Een gemiste kans voor de liefdeskoppels die thuis zijn gebleven.

Danella Smith is in 1981 geboren in Namibië en later verhuisd naar Kaapstad in Zuid-Afrika. Vanaf haar twaalfde speelt ze gitaar en al vrij snel schrijft ze ook eigen muziek en teksten. In het Paardcafé trapt ze vanavond af met het nummer ’My Africa’. Dit nummer schreef ze toen ze voor het eerst de herfst in Nederland meemaakte. Ze had de man van haar dromen ontmoet, die toevallig uit Den Haag kwam, en is met hem meegekomen. De herfst in Nederland viel haar dusdanig tegen, dat ze enorm heimwee kreeg naar Afrika. Zoals ze in ’My Africa’ beschrijft, schijnt de zon daar altijd, welk seizoen het ook is.

Inmiddels heeft ze haar draai hier toch wel gevonden, zo lijkt het. Ze heeft het op het podium in ieder geval prima naar haar zin. ’My Africa is’ ook het eerste nummer dat op de EP te horen is.
De band is goed op elkaar ingespeeld en klinkt robuust, terwijl er toch niet op elektrische gitaren geragd wordt. De akoestische gitaar van lead-gitarist Brian Uphus heeft tijdens zijn solo's toch wel een prettig elektrisch geluid, zoals ook te horen is aan het eind van het derde nummer dat gespeeld wordt. Dit nummer staat niet op de EP en heet ’Rooikop’. Het gaat over Danella's moeder, vertelt ze met haar aandoenlijke Afrikaans accent. Haar moeder is een 'wonderlijke mens', zegt ze.

Als vierde wordt ’Hooftstraat ingezet’, en er is inderdaad de sfeer van een hoofdstraat in een stad in te bespeuren. Ook dit nummer staat niet op de EP, evenals het vijfde nummer 'Ek weet'. Vervolgens moet er natuurlijk toch weer eens iets van de EP gespeeld worden. Dit is ’Summer Kisses’, dat gaat over het gevoel van blijdschap dat bewoners van Namibië ervaren, wanneer het eindelijk weer eens regent. Ondanks dat wij deze blijdschap hier in Nederland niet kennen, wordt dat gevoel door de muziek toch overgebracht. En dat is knap.

Tijdens het zevende nummer, ’Die wieg’, breekt ze een snaar, maar ze speelt door. Na dit nummer moet de gitaar met de vijf overgebleven snaren opnieuw gestemd worden, waardoor vrij lang gepauzeerd wordt. Dit haalt de vaart er nogal uit en dat is jammer. Uiteindelijk worden nog ’Follow your dreams' en ’Lekker sand in my land’ gespeeld. Getuige de titels van de nummers moge duidelijk zijn dat Danella zowel in Afrikaans als in Engels schrijft. Ze zingt de nummers met een aangenaam hees, maar toch krachtig stemgeluid dat goed samengaat met de begeleidende zang van de bandleden.

In de spotlights stonden vanavond vijf nummers die op de EP staan, maar de overige vier gespeelde nummers deden er zeker niet voor onder. Danella en haar band gaan binnenkort de studio in om een complete cd op te nemen en dat belooft veel moois.