De Stilte Valt Zo Hard in het Rietveldtheater te Delft

Roosbeef en Bart van der Lee zorgen voor een mooie muzikale avond met een donker randje.

Jelle Imbos | Foto's: Anne van Straten ,

Donderdagavond 13 februari was alweer de 16e editie van ‘De Stilte Valt Zo Hard’ in het Delftse Rietveldtheater. Een singer-songwriter avond in een intieme, huiselijke sfeer. Vanavond is het de beurt aan Roosbeef. Bart van der Lee verzorgt het voorprogramma.

Bart van der Lee, aangekondigd als de 'Leonard Cohen van de lage landen' door presentatoren Michel Ebben en Menno Olde Riekerink, trapt de avond af. Deze singer-songwriter timmert al jaren aan de weg en heeft onder de vleugel van het Utrechtse Snowstar Records nu twee albums uitgebracht. 

 

Jammer genoeg moet hij eerst zijn gitaar stemmen voordat hij met zijn eerste nummer ‘Mothers Song’ begint. Een lied met een slepend gitaar riffje waarin hij zingt over hetgeen wat moeders aan hun kinderen meegeven. ‘Look at all the damage done’: erg positief is Bart hier niet over en dat heeft voornamelijk te maken met zijn christelijke achtergrond, waar hij inmiddels afstand van heeft genomen. 

Tussen de nummers door laat Bart zien dat hij een vrolijke jongen is die vol humor zijn liedjes aan elkaar praat. Dat blijkt een mooi contrast te zijn met zijn melancholische, donkere liedjes. Na een half uur zit zijn set erop, precies op tijd voordat het saai begint te worden. Dit heeft met name te maken met de structuur van de liedjes die veelal hetzelfde is, en de zwaarmoedigheid van de melodie en de teksten. 

Na een korte pauze is het de beurt aan de in Antwerpen woonachtige Roos Rebergen, beter bekend als Roosbeef. Ze begint achter de piano met ‘Nachtauto’, een lied over een vluchtige romance die abrupt eindigt. Na een rake grap over 3FM DJ Gerard Ekdom, die haar naar eigen zeggen altijd belachelijk maakt, heeft ze het publiek voor zich gewonnen. Waar op de plaat de liedjes rijk gearrangeerd zijn, blijven ze hier vanavond in uitgeklede vorm fier overeind staan. Haar teksten zijn prachtig, poëtisch en toch kinderlijk eenvoudig en humoristisch. Zoals in het nieuwe lied ‘Modemeisjes’, dat voorgedragen wordt als een gedicht, omdat ze het nog niet kan spelen. ‘Eerst lopen ze voor gek, daarna voor paal, en een half jaar later dragen we het allemaal’.  Of in het liedje ‘Buitenboord’, dat gaat over Roos’ buitenboordbeugel. ‘Met mijn ijzeren lach, zeg ik mijn vrienden gedag.’ 

Roos stelt zich vanavond kwetsbaar op. Niet alleen zijn vele van haar teksten autobiografisch, ze speelt vanavond ook gloednieuwe liedjes. Dat zorgt voor rommelige momenten in het optreden, omdat ze hiervoor haar laptop nodig heeft. Maar ook hier komt ze mee weg. ‘Het schijnt dat ze nu met een laptop muziek maken. Dat kan ik nog niet, maar ik heb hem toch alvast meegenomen.’ 

De avond eindigt met een gedicht voorgedragen door een van de presentatoren. Roosbeef wordt gevraagd om op de piano muziek erbij te improviseren. Verrast zegt ze dat ze hier normaal niet aan meedoet, of dat serieus is weten we niet. De laatste voordracht is een mooie afsluiting van een intieme, muzikale avond waar de artiesten zich zichtbaar blootstellen. ‘De Stilte Valt Zo Hard’ vindt elke tweede donderdag van de maand plaats in het Rietveldtheater in Delft. Meer informatie vind je op http://destiltevaltzohard.wordpress.com/