De afgelopen jaren was Only Seven Left geregeld in het Paard van Troje te vinden, zowel als voor- als hoofdprogramma. Wie herinnert zich bijvoorbeeld nog de uitverkochte show met Destine, MakeBelieve en You Ate My Dog in 2010? Zo druk als het toen was, wordt het vanavond in ieder geval niet. Als de zaal voor de helft vol staat, is het veel. Toch heeft eerste voorprogramma Charmplay weinig moeite de zaal warm te krijgen. De dansbare indiepop van het Gorinchemse vijftal ligt fijn in het gehoor en blijft goed hangen. De liedjes zelf zitten prima in elkaar en men moet dan ook niet raar opkijken als Charmplay binnenkort regelmatig op de radio te horen is. Heel origineel is het allemaal niet, maar dat maakt weinig uit als de muziek zo strak wordt gespeeld als vanavond. Een bandje om in de gaten te houden.
Only Seven Left neemt in stijl afscheid van Den Haag
Uitgebreide set met aangename verrassingen
Afgelopen zomer kondigde de Nederlandse popband Only Seven Left aan er eind 2014, na bijna tien jaar, mee te stoppen. Voordat op zaterdag 20 december in hometown Hilversum de allerlaatste show wordt gespeeld, kwam de band de dag ervoor in de kleine zaal van het Paard van Troje nog afscheid nemen van Den Haag. Samen met de fans maakte de band er nog eenmaal een mooi feestje van.
Na een ellenlange soundcheck is het de beurt aan tweede voorprogramma Home Most Days. Helaas voor de band heeft de soundcheck weinig opgeleverd want van begin tot eind klinkt het voor geen meter. De galmbak die de kleine zaal van het Paard van Troje heet, maakt het er niet bepaald beter op. De discopop klinkt rommelig, instrumenten zijn nauwelijks van elkaar te onderscheiden en de band zelf gaat er ook minder strak van spelen. Uiteindelijk wordt het zeer moeilijk en onplezierig om het hele optreden te blijven luisteren. Pas bij het laatste nummer, een vrolijke uptempo cover van ‘Royals’ van Lorde, klinkt het wat beter en komt de zaal een beetje in beweging, maar dan is het helaas alweer afgelopen. Jammer voor een band die helemaal speciaal uit Frankrijk is overgekomen, maar jongens, laat alsjeblieft iemand anders jullie geluid doen. Morgen in Hilversum mag de band op herkansing.
Wie bij deze ‘Final Tour’ van Only Seven Left had verwacht een mix te krijgen van alle nummers door de jaren heen, komt enigszins bedrogen uit; de periode vanaf het tweede album ‘Anywhere from Here’ (2012) staat vanavond centraal. De popband opent spetterend met het nieuwe ‘The reason why’, en vrijwel gelijk staan de fans van voor tot achteren te dansen. Het goede geluid is na het debacle van eerder een verademing. De fans krijgen vanavond waar voor hun geld: de nummers volgen elkaar in rap tempo op en de band is in prima vorm. Tussendoor krijgt leadzanger Bjørgen het publiek met droge grappen ook nog eens aan het lachen. Na de The Script-cover ‘Superheroes’ volgt een aangename verrassing: de band heeft eerste zanger Wouter Bouma meegenomen om het nummer ‘October tune’ mee te doen. Daar houdt het echter niet bij op: een aantal nummers later mag ook voormalig pianist Roderick bij ‘Run away’ nog eenmaal achter de toetsen plaatsnemen. Op gepaste wijze weet Only Seven Left zo het verleden te eren, zonder dat het de rest van de show overstemt. Na een maar liefst 16 nummers durende set loopt de band het podium af, maar natuurlijk komt er nog een toegift: na ‘Turn your head around’, door Bjørgen droog aangekondigd als ‘een nummer dat gaat over je hoofd omdraaien’, sluit de band toepasselijk af met de allerlaatste single ‘One more time’. Het daverend applaus dat de band na afloop krijgt zegt eigenlijk genoeg: Only Seven Left neemt vanavond dankbaar afscheid van Den Haag, en dat gevoel is geheel wederzijds.