The Felice Brothers brengt schlager met een Amerikaans sausje

Vijftal average Joe’s bezingen het leed van alle dag

Mathijs Nicolai | Foto's: Remie Stronks ,

Halverwege de eerste dag van Crossing Border staat de Amerikaanse band The Felice Brothers in The Raven. Een vijftal heren op onder andere gitaar, viool en accordeon krijgen een uur lang de vrijheid om hun liederen over mooie vrouwen, gebroken harten, whiskey en nog meer whiskey te brengen - een soort veramerikaanste schlager die in een matig gevulde zaal behoorlijk goed uitpakt.

HET CONCERT
The Felice Brothers, Crossing Border, The Raven, 14 november 2014
 
DE MUZIEK
The Felice Brothers is een collectief dat in 2006 op initiatief van de broers Ian-, James- en Simone Felice het levenslicht zag. Inmiddels heeft laatstgenoemde er de brui aan gegeven ten faveure van een solocarrière maar is de ster van de groep zonder meer rijzende. De mannen uit up-state New York begonnen hun carrière in de metrostations van de nabijgelegen Big Apple. Veel noeste arbeid, een karrevracht aan albums en tours met onder meer The Old Crow Medicine Show en The Dave Matthews Band later staat er een volgroeid americana kwintet op de bühne van het Haagse Nationaal Toneel Gebouw. Vanavond toont de groep duidelijk aan het klappen van de zweep inmiddels wel te kennen.
 
HET NUMMER
‘Frankie’s gun’. Violist Greg Farley laat zijn snaarinstrument slechts éénmaal achterwege, dat is tijdens ‘Frankie’s gun’ wanneer hij een stokoud wasbord ter hand neemt en daarop helemaal los gaat. Hij bespeelt het gedateerde werktuig als gitaar en ramt er intussen mee op de bekken van zijn stoïcijns spelende collega op drums. Zijn moves sluiten perfect aan bij het lichtelijk euforische nummer dat het publiek meer dan ieder ander nummer op de setlist van vanavond noopt tot meeklappen en -blèren.
 
PLUS 
Het speelplezier spat er werkelijk vanaf met violist Greg Farley voorop. De beste man speelt alsof zijn leven er vanaf hangt en is ongetwijfeld de meeste gepassioneerde zanger van het festival, zelfs wanneer er geen vocale rol voor hem is weggelegd loopt Farley te razen op gepaste afstand van de microfoon. Zijn bezieling en dat van zijn collega’s is zo aanstekelijk dat je bijna vergeet dat de nummers lang niet altijd even goed zijn en je je blijft vergapen aan het vertoon.
 
MIN 
Het materiaal van The Felice Brothers is allemaal net iets te gemiddeld om een echt memorabel optreden te bewerkstelligen. De ondergrens is hoog genoeg maar er steken simpelweg geen nummers echt bovenuit, weinigen die tot voor kort onbekend waren met de band zullen na dit weekend een aantal titels kunnen benoemen. The Felice Brothers is eigenlijk de ideale band om een biertje bij te halen - je weet vrijwel zeker dat je beste nummer niet gaat missen. In die zin is het ook een ideale act voor halverwege de festivalavond.

HET OORDEEL
The Felice Brothers is de juiste act op de juiste plaats en is vanavond behoorlijk goed in vorm. Het is jammer dat het de band aan echt goed materiaal ontbreekt en dat de zaal vanavond maar niet vol wil lopen. Waren deze ingrediënten ook aanwezig dan was het optreden ongetwijfeld legendarisch.
 
CIJFER
7