HET CONCERT
Daryll-Ann, Crossing Border, The Royal, 15 november 2014
Daryll-Ann vergeet Crossing Border te headlinen
Gelouterde Excelsior veteranen slagen er niet in het publiek te imponeren
Noorderslag, Motel Mozaïque, Best Kept Secret, Into The Great Wide Open, welk relevant Nederlands festival ruimde dit kalenderjaar geen plaatsje in voor een comeback show van Daryll-Ann? Eén van de laatste shows van wat met recht een zegetocht langs de vaderlandse podia en festivals genoemd mag worden, vindt vanavond plaats in The Royal alwaar Soldaat, Paulusma en consorten de eer hebben om Crossing Border 2014 af te sluiten. Het vijftal biedt het publiek in de zestig minuten die het van de organisatie krijgt een solide, ietwat tamme show die een prima inkijk geeft in het rijke bestand aan nummers dat de alternatieve rockgroep in de jaren ’90 bij elkaar heeft geschreven maar vergeet daarbij diepe indruk achter te laten.
DE MUZIEK
Daryll-Ann kiest ervoor om het vanavond tamelijk rustig aan te doen. Bij aanvang betreden de beide kapiteins Soldaat en Paulusma het podium om een drietal nummers waaronder ‘Tools R us’ akoestisch te brengen. De opening, die prima tot zijn recht komt in de setting van vanavond, blijkt een voorbode te zijn voor het restant van de set, zo blijkt wanneer Jelle Paulusma uit de doeken doet dat de aanwezige toehoorders vanavond niet al te veel stevige momenten hoeven te verwachten. Slim als hij is, merkt hij direct op dat iedereen welkom is op 29 december in de Melkweg wanneer de mannen hun voorlopig laatste en klaarblijkelijk stevige optreden geven.
HET NUMMER
Zoals gezegd kiest de band voor een tamelijk rustige aanpak, hetgeen na het akoestische begin resulteert in een optreden dat lang niet altijd even spannend is en bij vlagen zelfs wat traag voortkabbelt. Het is dan ook veelzeggend dat de zaal voor amper een derde is gevuld tegen het eind van de vertoning. Natuurlijk valt er ook genoeg te genieten, Anne Soldaat weet zich met zijn onnavolgbare spel een aantal keer te onderscheiden en wanneer het rootsy ‘When war is on’ wordt ingezet veert een ietwat ingekakte menigte blij verrast op.
PLUS
Je kan de gelouterde Excelsior veteranen natuurlijk wel om een boodschap sturen. Paulusma, Soldaat en consorten beheersen hun instrumenten stuk voor stuk uitstekend en etaleren geregeld hun individuele kwaliteiten, en dan met name Anne Soldaat. Het zijn de subtiele gitaarbehandelingen van één van de beste Nederlandse gitaristen die de nummers van de broodnodige inkleuring voorzien.
MIN
De mannen zullen er zelf niet voor hebben gekozen, maar het is een tikje misplaatst om Daryll-Ann de grootste zaal van het festival te laten afsluiten. De rustige aanpak die de heren hanteren sluit misschien aan bij de theatersetting waarin men vanavond te werk gaat maar het zorgt er niet voor dat de toegestroomde bezoekers het idee krijgen bij de uitsmijter van het festival te zijn. Meer en meer mensen kiezen er gedurende het optreden voor om hun heil elders te zoeken en het resultaat is een toch vrij karig gevulde zaal.
HET OORDEEL
De haast oneindige ervaring van de muzikanten zorgt ervoor dat het optreden van Daryll-Ann zeker een dikke voldoende scoort. De rustige aanpak, het akoestische begin en de technische onfortuinlijkheden (er sterft een versterker) zorgen ervoor dat het optreden niet de vaart krijgt die je van een headline show verwacht.
CIJFER
7-