De openingstrack ‘Life’ zet meteen de toon. “After losing you and you and you. It’s hard for me to live.” Hiermee trekt Alumna je meteen mee in haar wereld. ‘Enter’ is dan ook een verrassend openhartige plaat. Wat waarschijnlijk ook meteen de titel verklaart. Je stapt vanaf de eerste tonen binnen in het leven van Diede en ondanks de soms zware thema’s die aangesneden worden, is het allesbehalve een vervelende wereld waarin je jezelf ongeveer 45 minuten lang bevind. De muziek is een mix van elektronica en pop, geïnspireerd op het geluid van bands als Beach House en Radiohead en is goed uitgebalanceerd. Na drie nummers waarin de elektronica nadrukkelijk aanwezig is, doet Alumna een stapje terug met het prachtige ‘ Difference’. “Seeing, feeling, the difference, in my head, in me.” In het lied wordt haar stem gedragen door een pulserende kick en subtiel gitaarspel.

In ‘Nicole’, dat ruim zes minuten duurt, bezingt Diede het verlies van een verbroken relatie. Een gevoel dat ze perfect weet weer te geven in dit dromerige lied. Op de nummers ‘Pert’, ‘Eveline’ en ‘Growing’ horen we iemand zingen die duidelijk op zoek is naar haar identiteit, naar de zin van het leven, maar er ook vrede mee heeft dat ze het los moet laten. Zoals in het lied en tevens eerste single ‘Eveline’ waarin Diede zingt “Sometimes only God knows”. In ‘Stroke’ horen we voor het eerst een akoestische gitaar voorbij komen. Het album eindigt met het nummer ‘5th passion’, een Radiohead-achtige ballad en een prachtig einde van een sterke debuutplaat. Hoewel de muziek niet vernieuwend is en er in de productie nog wel wat te halen valt, is dit een debuut waar Alumna trots op mag zijn. Hopelijk gaat er snel een tour door het land volgen, want de muziek is het meer dan waard door velen gehoord te worden.