Na wat gezoek door het zonovergoten Dublin vinden we een soort van koffiezaak die ook ontbijt serveert om één uur in de middag. We genieten van onze eieren en worst en drinken een grote sloot met koffie. Vanavond speelt Tame Impala in de Olympia Theatre, dezelfde tent als waar wij gisteren en morgen spelen, en er is geregeld dat wij op de gastenlijst staan. We kunnen niet wachten en aangezien we allemaal groot fan zijn is het optreden van vanavond het gesprek van de dag terwijl Tim en ik de toerist uithangen.
Tourverslag Soul Sister Dance Revolution in Ierland (deel 2)
Tame Impala en Olympia Theatre
Door de hitte in de kamer schrik ik wakker op het stapelbedje. Oei… een beetje hoofdpijn. Het was gezellig gisteravond. Gelukkig hebben we vandaag, woensdag, een vrije dag en na een zeer hete douche voel ik me al stukken beter. Tim en ik hebben de avond ervoor de afspraak gemaakt om samen op zoek te gaan naar een echt Iers ontbijt. Iets wat niet veel verschilt met dat van het Engels, alleen doen ze hier ook nog wat bloedworst erbij.
Dublin is een echte stad-stad. Er zijn weinig pleinen en er is weinig groen. Veel is volgebouwd en oude monumentale gebouwen worden omringd door moderne architectuur. We bezoeken een monument (wat niet meer is dat een lange paal), de oude universiteit en lopen door de winkelstraten die vol met straatmuzikanten zijn. Nog even een platenwinkel bezoeken waar ik nog even probeer op te scheppen bij Tim over mijn liefde voor het hiphopgenre (Tim was niet onder de indruk) en we besluiten terug naar het hostel te gaan. Eenmaal terug bij het hostel treffen we de rest van onze club en besluiten we voor het concert nog even wat te eten. Bij een Italiaan strijken we neer en ik wordt tijdens het eten nog gebeld door Michiel Veenstra van 3FM om te praten over ons avontuur hier. Na het eten lopen we naar het Olympia Theatre om dan het toch echt te gaan zien. Tame Impala.
Het concert is geweldig en we zijn allemaal zeer onder de indruk van de band en de show. Op een groot wit scherm achter de band wordt de gehele show allerlei dingen geprojecteerd en het is een heel spektakel. Terwijl Tame Impala de tent afbreekt droom ik langzaam weg bij het idee dat ik morgen gewoon weer op dit podium mag staan. Een fantastisch idee als je het mij vraagt. Heerlijke dag, net vakantie.
Donderdag
Boem! Vandaag mogen we weer! We zijn na het concert van Tame Impala bijna allemaal gelijk gaan slapen en de vrije dag heeft ons bakken met energie gegeven. We hebben er zin in! Nadat we collectief een broodjeszaak onveilig hebben gemaakt, scheiden onze wegen weer. Je merkt toch dat als je met zeven man op pad bent dat iedereen liever een eigen plan trekt en dat doe ik ook. Ik besluit nog even te kijken bij de oude kerk vlakbij het hostel en kom erachter dat het afstamt uit 1100. Oude dingen dus. Naast de kerk is een educatieve tentoonstelling over Vikingen en aangezien ik sinds de komst van een bepaalde serie heel enthousiast over Vikingen kan ik het niet laten er even naartoe te gaan. Ik leer over de komst van de Vikingen in Ierland en over de gebruiken die de Noormannen hadden. Helemaal top, prima middag vermaak dit maar niet waarom we in Dublin zijn.
Het voelt fijn om na twee dagen weer op hetzelfde podium te staan. Niet alleen vanwege het feit dat de zaal een van de mooiste zalen is die ik met het blote oog heb mogen aanschouwen,maar ook omdat je al weet hoe het voelt. De monitorman heeft de instellingen van je monitoren nog in z’n hoofd, voor onze geluidsman Joost hetzelfde verhaal, en wij als band weten waar we moeten gaan staan. Dit alles zorgt voor een vlekkeloze soundcheck. Soundchecken is al een luxe, maar een soepel verlopende soundcheck voelt alsof je zeker weet dat de avond goed gaat verlopen. Als we rond kwart voor zeven het podium oplopen worden we ontvangen met een groot gejuich en applaus. Jelger tikt af en we zijn begonnen. De drie kwartier daarna is een jongensdroom. Olympia Theatre ontploft en we voelen ons voor heel even de hoofdact van de avond. Er wordt meegezongen, geklapt, gesprongen en we voelen ons geweldig. In het publiek zien we een hoop mensen staan die er twee dagen eerder ook al waren en die elk nummer weten mee te zingen. Een groot compliment. Na drie kwartier is het helaas alweer voorbij en bouwen we af, laden de bus in en terwijl we achter het gebouw een sigaretje roken zien we dat er tegenover ons een discotheek is waar 18-jarigen elkaar stomdronken de hersens inslaan. De andere kant van Ierland, ach. De show van Imagine Dragons is fantastisch en nog velen malen beter dan de twee keer daarvoor en na afloop wordt er afgesproken om nog even uit te gaan. Even terug naar het Hotel en door naar de kroeg. Laten we het erop houden dat het gezellig was…
Vrijdag
Na een uurtje te hebben geslapen gaan we in onze oude vertrouwde bus zitten. Dublin ziet er opeens veel minder leuk uit en het wordt tijd om naar huis te gaan. Tim rijdt ons de stad uit naar de grauwe haven van Dublin om vanaf daar naar Liverpool te gaan. Eenmaal op de boot gaat de gehele groep op de grond liggen en valt in slaap. Mooi tafereeltje. Eenmaal in Liverpool wordt ons duidelijk dat we ons moeten haasten om de boot in Harwich te halen. Een doodsaaie autorit van vijf uur (met een tussenstop van 15 minuten) volgt. Bij de boot aangekomen (gelukkig op tijd) zien we dat deze boot wel erg mooi is een knijpen in onze handjes. Nog even proosten op dit geslaagde avontuur en dan gaat iedereen naar z’n hut om lekker te slapen. In een bed. Dit was te gek!