Dat het optreden als Eric Burdon & The Animals staat aangekondigd is bijzonder: de band ondergaat sinds de oprichting in 1963 vele bezettingswijzigingen en, op Burdon zelf na, zitten er geen oorspronkelijke Animals meer in. Het doet er weinig toe. Burdon heeft zich omringt met topmuzikanten die hun sporen rijkelijk verdient hebben: Percussionist Wally Ingram speelt eerder met Jackson Browne en Sheryl Crowe, gitarist Eric McFadden is van P-Funk geleend en Particle-toetsenist Steve Molitz is prima in staat nummers als ‘We’ve got to get out of this place’ en ‘River is rising’ van bluesy vingerwerk te voorzien.
Tijd vliegt om met Eric Burdon & The Animals
Klasse optreden van krasse meester in Paard van Troje
Over de carrière van Eric Burton zijn inmiddels meerdere Wikipediapagina’s volgeschreven. Als frontman van The Animals en War, maar ook solo onder zijn eigen naam, heeft de Brit een indrukwekkende staat van dienst. Op 23 november 2013 stond Burdon in het Paard van Troje. Niet alleen om een bloemlezing uit zijn rijke verleden te geven, maar ook om te laten zien dat hij op 72-jarige leeftijd nog altijd in staat is een zaal volledig naar zijn hand te zetten.
Met opener ‘When I was young’ zetten Burdon en zijn zevenkoppige band direct de toon voor de rest van de avond. Het nummer verhaalt zowel over zijn vader als zijn eerste trek aan een sigaret, ergens begin jaren vijftig. Terugblikken is de rode draad van de avond, maar sentimenteel wordt het nergens. ‘Don’t let me be misunderstood’ klinkt in de versie van Burdon beter dan alle andere versies die ooit zijn opgenomen, inclusief het origineel van Nina Simone. De tournee is opgehangen aan het nieuwe album ‘Til Your River Runs Dry’, wat eerder dit jaar verscheen. Sterke nummers als ‘Water’ en ‘Bo Diddley Special’ bewijzen dat een nieuwe plaat van een ouwe rocker niet per definitie verspilde moeite is. Burdon toont zich meester in zijn genre en houdt met zijn rouwe stem en overdonderende persoonlijkheid de zaal bij de les en entertaint als het beest zoals de oudere bezoekers hem nog herinneren.
Tweede toetsenist Teresa James blijkt ook met een dwarsfluit overweg te kunnen, wat tot een mooi één-tweetje tussen haar en Burdon leidt tijdens een lekker zweterige versie van War-klassieker ‘Spill the wine’. Na afsluiter ‘House of the rising sun’ volgt nog een handjevol toegiften, waarmee in krap anderhalf uur het optreden voorbij is. En dat terwijl het nog urenlang door had mogen gaan.