Harman staat nog stijf van de adrenaline als we haar in de catacomben van Paradiso spreken. Ze oogt als een typisch buurmeisje, maar dan wel op torenhoge plateauzolen en met een flinke portie brutaliteit, dat ze in haar blues met een scherp randje tot uiting laat komen. Met een rood wijntje in de hand vertelt ze dat ze blues is gaan zingen door Aretha Franklin. “Ik was geobsedeerd door haar toen ik jonger was. Iets in me drijft me naar de soul en de blues. Maar ik heb ook alle oude platen van mijn vader geluisterd, The Rolling Stones en The Beatles, dat soort werk. Daar zat ook singer-songwriterspul tussen van bijvoorbeeld Cat Stevens en The Moody Blues.”
Jo Harman: “Ik was vroeger geobsedeerd door Aretha”
Britse bluesrocksensatie van 2013 naar Zuiderpark
Jo Harman, ze wordt door de Britse pers lovend omschreven als ‘het beste bluestalent uit het Verenigd Koninkrijk’. Harman komt pas net kijken, maar mag al openen voor de groten. Zo deed ze al voorprogramma‘s van The Cranberries en Simply Red-zanger Mick Hucknall in de Heineken Music Hall en deelde ze begin april nog het Paradiso-podium met levende gitaarlegende Johnny Winter (die een paar albums van blueshelden Muddy Waters produceerde). Ook haar bandleden liegen er niet om: bassist John McKenzie stond destijds al bij Bob Dylan en David Bowie op de planken. Geen wonder dat ze in de bluesvakbladen wordt geroemd. Ze doet denken aan Joss Stone, maar dan rauwer. Eind juni staat ze op Parkpop, waar de zangeres enorm naar uit kijkt: “Ik heb er echt zoveel zin in, je hebt geen idee!”
Mavis, Janis, Gladys
Ze verloor haar hart ook aan de gospel. “Mavis Staples, Janis Joplin, Gladys Knight. Die laatste is één van mijn favoriete zangeressen ooit.” Als favoriete nummer wijst ze ‘If I were your woman’ uit 1970 aan. “Ze is een inspiratiebron geweest voor de Whitneys en de Mariahs van deze tijd. Ze zingt met de meest ongelofelijke phrasering en timing. Dat is voor mij ook de kern van een zangeres zijn: weten hoe je een liedje maakt en hoe je dat vervolgens zonder allerlei tierelantijnen verkoopt.”
Harman liet de popweg links liggen
Jo Harman lijkt wat muziek betreft een beetje op onze Haagse Anouk. Geen poespas en vooral lekker haar eigen gang gaan. Laat die Grammy-genomineerde producers maar in de tuin staan als je net klaar bent met je muziekopleiding (true story), ze heeft ze niet nodig. Sterker nog: ze wees ze zelfs af. De popmanier was niet haar manier. “Ik hou van oprechtheid en ik wil geen liedjes zingen die anderen geschreven hebben. Begrijp me niet verkeerd, er zijn een boel goede popartiesten die wel hun eigen liedjes schrijven maar zo ben ik niet. Als ik een liedje zing moet het uit mijn hart komen. Ik moet het hebben meegemaakt of het kunnen begrijpen om het te kunnen zingen.”
Het hart op de tong
Een favoriet nummer van haar eerste studioalbum ‘Dirt On My Tongue’, dat begin maart uit kwam, is ‘What you did for me’. “Dat is een ongelofelijk persoonlijk liedje voor me, en dat heb ik heel snel geschreven, wat niet zo vaak gebeurt.” Het heeft een klassiek thema: het gaat over een relatie die stuk gaat, maar ook over het terug gaan naar het huis dat je met die persoon gedeeld hebt en dat je diegene dan weer ziet. “Dat is heel persoonlijk, maar toch ook heel herkenbaar voor iedereen. Waarom denk je dat er zoveel liedjes zijn over de liefde? Omdat iedereen dat wel eens heeft moeten doorstaan.”
De stemming zit er op festivals sowieso wel in
Harman deelt the bill met land- en regiogenoten Bob Geldof en Sinéad O’Connor: “Oh ja, good old Bob en Sinéad! Ik hoop echt dat we niet gelijktijdig spelen, dan kan ik ze zien.” Parkpop wordt haar grootste optreden tot nu toe, en ze kan het nog altijd bijna niet bevatten. De gezelligheid van festivals spreekt haar sowieso wel aan. “Mijn optredens zijn meestal wat theaterachtig: mensen zitten en luisteren, maar festivals zijn te gek. De stemming zit er meestal al in dus daar hoef je dan niet zoveel aan te doen. En festivals zijn ook altijd lekker chaotisch: je hebt geen tijd om te soundchecken, maar toch feest iedereen op het podium.”
Jo Harman speelt op zondag 30 juni om 16.05 uur op de Jupiler Stage tijdens Parkpop in het Zuiderpark