Op de nieuwe EP staan de nummers ‘Flip a coin’ en ‘Want it all’. Met de nieuwe nummers is No Comment verdergegaan met de ontwikkeling die het op de vorige EP heeft ingezet, zoals drummer Patrick beschrijft: “Op de vorige EP hebben we ervoor gekozen de sound echt helemaal een slag te geven en nu zijn we net weer een stapje verdergegaan eigenlijk.” Terwijl op het eerdere werk volgens zanger Roel veel gitaargeweld te horen was, geeft hij over ‘Flip a coin’ aan: “Het is weer een stuk opener.” De bandleden hebben weliswaar niet bewust in een bepaalde richting proberen te schrijven, maar hebben er bij ‘Flip a coin’ wel gericht voor gekozen de Amerikaanse sound achter zich te laten. Desondanks is het eigen geluid van No Comment nog wel degelijk te herkennen in de nummers. “Dus we hebben blijkbaar wel een identiteit”, concludeert Patrick. Er zijn dan ook wel elementen die de band erin heeft gehouden: “Er zit altijd een bepaalde formule in die herkenbaar is of makkelijk te onthouden, of meezingbaar. Er zit nu echt wel weer gewoon een commercieel iets in.” De zanger nuanceert dit wel een beetje: “Daarbij hebben we wel gezegd: laten we het in een iets stevigere hoek drukken op bepaalde momenten.”

 

Het enthousiasme van de heren van No Comment wekt nieuwsgierigheid op naar hun optredens. Dit blijkt echter gevoelig te liggen: de boekingen blijven nog wat uit en veel optredens zijn er de laatste tijd niet. De bandleden hebben hier meerdere mogelijke verklaringen voor. De moeilijke tijd in de culturele sector speelt volgens de heren ongetwijfeld mee. Ook het soort muziek dat No Comment maakt wordt echter aangegeven als een mogelijk tegenwerkende factor: “We zijn een beetje mainstreamachtig. We zijn voor de radio soms net te hard, maar voor de festivals vinden ze ons weer net te soft.” Met de nieuwe nummers denkt Patrick echter dat dit minder van toepassing is: “Ik denk dat dit met de muziek die we nu maken misschien iets anders is: ik denk dat we een goede festivalband zijn. Op het podium zijn we echt beesten.” Dat het in hun beginperiode makkelijker was om aan optredens te komen, schrijven de bandleden toe aan de ‘gunfactor’, waar ze als jonge ventjes mee te maken hadden. “Mensen vinden dat kicken om zoveel energie van nog zulke jonge gasten te zien afkomen. Ga je terugluisteren of het perfect was, dan zijn we nu tien keer beter.”

 

De mannen van No Comment laten duidelijk merken het jammer te vinden dat ze de laatste tijd nauwelijks de kans hebben hun spetterende podiumpresentatie aan het publiek te tonen. “Als je niet optreedt, dan ben je dus nummers voor jezelf aan het schrijven,” legt Patrick de situatie uit. Roel verklaart dit nader: “Kijk, het mooiste is als je muziek over kan brengen aan andere mensen.” Hij maakt het concreet met een voorbeeld: “Je kan een Ferrari in de garage hebben staan, maar als je er nooit in mag rijden bij wijze van spreken, dan is er niks aan.” Patrick voelt de analogie feilloos aan en voegt toe: “Dat is hetzelfde als dat je een mooie vrouw hebt, en je mag er nooit aanzitten.” En de eerdergenoemde lol die de bandleden onderling maken, komt direct tot leven. Nu nog op het podium: “We willen graag spelen en we hoeven er echt niet de hoofdprijs voor te hebben. We willen gewoon spelen. Al zeg je reiskosten en drank voor de avond, nou prima. We willen gewoon spelen.”