Tourverslag The Great Escape (deel 4)

Soul Sister Dance Revolution, Torus, Bombay Show Pig en FilosofischeStilte in Brighton

Faye Soeters en Soul Sister Dance Revolution ,

Queens Hotel, locatie Music City The Hague showcase @ The Great Escape
Van 16 tot en met 18 mei vond in het Engelse Brighton het showcase festival The Great Escape plaats. Fatboy Slim, The Levellers, Blood Red Shoes, Passenger, Right Said Fred, Gary Moore en The Kooks zijn zomaar wat namen die uit deze Zuid-Engelse badplaats komen. Bombay Show Pig, Soul Sister Dance Revolution, Torus en FilosofischeStilte vertegenwoordigden hier Music City The Hague, waar natuurlijk ook een uitgebreid tourverslag werd bijgehouden. In het vierde en laatste deel staat de showcase van Soul Sister Dance Revolution centraal. En dan toch echt weer de terugreis naar huis.

Zaterdag. Oh yeah! Er zijn dagen dat er vijf Haagse jongens opstaan met een gevoel van: Oh yeah! Vandaag is zo’n dag. Soul Sister Dance Revolution speelt vanavond een showcase op de laatste dag van het festival en de band is opgewonden. Dit gaat vet worden, ze voelen het gewoon. Camiel is de avond ervoor al even wezen kijken bij de venue en kwam terug met lovende berichten: “Dit wordt fucking vet”, “echt zo’n punkhol”.

Faye: “'s Ochtends aan het ontbijt bespreken we het guerilla optreden van Soul Sister Dance Revolution. Hoewel de jongens wel spullen bij zich hebben voor een akoestisch optreden, vragen we ons af in hoeverre hun muziek op deze manier wel echt overkomt. Uiteindelijk besluiten om weer met de speaker op pad te gaan. iPhone eraan hangen met muziek van SSDR erop, een tas flyers mee en gaan! Akoestisch spelen is misschien niet hun sterkste punt, maar zichzelf promoten kunnen ze wel! We gaan terug naar dezelfde plek als vrijdag, maar ontdekken bij aankomst dat we in het epicentrum van flyeraars terecht zijn gekomen. Datzelfde weekend vindt er in Brighton een theaterfestival plaats, en overal waar je kijkt mijn mensen muziek aan het maken en in flamboyante kostuums hun shows aan het promoten. Hier vallen we een beetje weg dus...maakt niet uit, een stukje verder is het wat rustiger en de jongens krijgen de kans om flink wat delegates aan te spreken die aangeven te willen komen kijken bij hun optreden vanavond. Kijk, daar doen we het voor.”

Soul Sister Dance Revolution speelt in de kelder van Sticky Mike’s Frog bar. Een soort van rockkroeg die iets wegheeft van het Paardcafé. SSDR: “De kelder doet me denken aan Bazart, maar dan met een heel laag plafond. Het is er donker, warm en broeierig. Voor het podium staan dranghekken en de backstage is een nisje aan de zijkant van het podium dat is afgezet met een tafel. Te gek! We zullen waarschijnlijk niet de enige zijn maar wij zijn als band gek op die warme tenten waar je als publiek wel los moet gaan. Tijdens het opbouwen horen we dat er een hele rij voor de deur staat met mensen die naar binnen willen. “Die was er bij die vorige band nog niet vriend!” We bouwen op en staan klaar om te beginnen. Nog even pissen en dan knallen. Oh yeah!

Het optreden gaat heel lekker. Al bij het eerste nummer zijn we helemaal bezweet en het publiek ook. Het publiek is enthousiast, er wordt gesprongen en gezongen en de hele band zit er helemaal in. Ik geniet, geniet, geniet. Na een half uur te hebben gespeeld moeten we er al weer af voor de volgende band. Jammer, dit willen we wel langer doen. We halen onze spullen van het podium en proberen alles in te pakken. We zijn stiekem erg trots dat het zo goed ging vanavond, voor Engels publiek, in zo’n punkhol. Na het optreden wordt er nog even wat gedronken met alle Haagse vrienden die er allemaal zijn en langzaam kruipt het besef naar binnen dat we morgen weer naar huis gaan.  Oei, naar huis…

Op zondag wordt er vroeg opgestaan. We gaan naar huis. De straten van Brighton zijn weer rustig en de vervangende bus en auto staan voor het hotel. Tijdens de rit wordt er weinig gesproken. We zijn moe en vinden het enigszins jammer dat we weer terug naar Nederland gaan. Bij de trein onder het kanaal door zegt Camiel: “Hoe vet zou het zijn als we nu naar een andere Engelse stad moesten om te spelen!”. Dat zou heel vet zijn en als het aan ons ligt keren we gauw weer terug. “Ja heel vet man, alleen ik moet morgen werken...”, zegt Michael lachend. We lachen nu allemaal. Dit was mooi, het is goed zo, Oh yeah!”