Den Haag is na Rotterdam de tweede stad die wordt aangedaan. Hierna volgen nog Utrecht en Amsterdam. Het programma van De Parade bestaat dit jaar uit 74 theater-, dans- en muziekvoorstellingen, 19 kindervoorstellingen en 37 bands. Per dag kun je kiezen uit zo’n twintig voorstellingen die plaatsvinden in de verschillende kleurrijke tenten op het terrein. Echter kun je jezelf ook uitstekend vermaken op De Parade zonder ook maar een voorstelling te bezoeken. Op de vele terrasjes, zithoekjes en picknicktafels is het goed toeven met een wijntje in de zon, zoals het hoort op De Parade. Er is een ruime keuze aan lekker eten en je kunt er je eigen poffertjes bakken. De zweefmolen blijft een populaire attractie en ook bij de Silent Disco aan animo geen gebrek.
De Parade in Den Haag zonnig van start
Drukbezocht openingsweekend in Westbroekpark
Een beter openingsweekend kon de Parade zich in Den Haag niet wensen. Vrijdag 5 juli openden zich de deuren van het rondreizende theaterfestival. De officiële opening werd daarbij verricht door burgemeester Jozias van Aartsen. Met veel dank aan het prachtige weer kon het festival rekenen op een massale toeloop van publiek naar het Westbroekpark. 3voor12 Den Haag nam een kijkje op de tweede festivaldag, zaterdag 6 juli.
Eén van de meest indrukwekkende stukken tijdens De Parade is ‘Geen liefde zonder vrijheid’ van Het Volksoperahuis. Het stuk, een idee van zangeres Izaline Calister, is gemaakt naar aanleiding van de herdenking van 150 jaar afschaffing slavernij. ‘Geen liefde zonder vrijheid’ gaat over Curaçaose slavenlegende van Buchi Fil, een “indrukwekkende man die ondanks zweepslagen weigert om te buigen”. Het verhaal wordt verteld door Raymi Sambo terwijl Calister en het Dudok Kwartet met swingende Caribische klanken voor de muzikale omlijsting zorgen. Luchtig is het stuk niet, maar zeker de moeite waard om te bezoeken.
Van heel andere orde is ‘De Nineties’. De vijf spelers nemen je mee terug naar, zoals de titel al doet vermoeden, naar de jaren ’90. De voorstelling begint met a capella versie van Nakatomi’s ‘Children of the night’ waarbij Kiki van Deursen steeds een andere zangpartij opneemt en sampled. Een leuk begin van een verder wat chaotische voorstelling die ons vooral veel ‘ooooh ja’-momenten oplevert. De ene na de andere rage uit de jaren ’90 komt namelijk voorbij, veelal op zeer grappige wijze gebracht. Van Power Rangers tot Discmans en hits als ‘Dromen zijn bedrog’ en ‘Alane’ van Wes, alles komt voorbij. De zeer effectieve uitleg over hoe je nu eigenlijk moet gabberen is ook een van de hoogtepunten. Nostalgie ten top.
Freek de Jonge is dit jaar met twee shows te zien op de Parade, ‘Zonde’ en ‘Tequila!’. staat laatstgenoemde op het programma, waarvoor hij overigens hoogstpersoonlijk de kaartjes verkoopt bij de ingang. Tijdens deze show staat hij met de zeventienkoppige bigband onder leiding van Konrad Kosselick op de planken. De verhalen van De Jonge (onder andere over het ontstaan van Oerol na een vakantie van de familie De Jonge op Terschelling) worden afgewisseld met bigbandmuziek. Hierbij komen bijvoorbeeld ‘De vondeling van Ameland’ van Boudewijn de Groot en natuurlijk ‘Tequila’ van The Champs voorbij. Ook krijgt het publiek een volgens De Jonge ‘echt Paradeact’ voorgeschoteld met wat gestuntel met nep-zeemeeuwen. Dat is namelijk “een act waarvan je achteraf denkt: Wat heb ik gezien? En was dat het geld wel waard?” Als toegift krijgen we nog een nieuwe versie van ‘Leven na de dood’ voorgeschoteld met nieuwe coupletten over Syrië, Fred de Graaf en Wilders.