In de pit van euforie met Drunktank

Al tien jaar stevig in de schoenen

Karin Wangko | Foto’s: Remie Stronks ,

Een sfeer van euforie heerst op vrijdag 13 december in de afgeladen SuperMarkt. Drunktank is jarig en viert feest met iedereen, óók de oud-bandleden. Aan alles is gedacht. Hoewel het nog geen showtime is, lachen de mannen van Drunktank je al toe vanaf het podium. Nog niet in levenden lijve, speciaal voor het jubileum is er een video gemaakt die memorabele momenten laat zien en het event aankondigt.

Voordat we aan de verjaardagstaart beginnen, warmt support Birmingham Sunset ons op. En dat kan deze band goed. Deze ‘80’s metal coverband zit niet alleen strak in de rock ‘n’ roll outfits, het spel van de gitaristen maakt ook indruk. Evenals de stem van zangeres Jamie, die zingt én schreeuwt alsof het een koud kunstje is. Koud is het hier evenmin. Met het grootste gemak glijden de metalclassics voorbij en het publiek haakt moeiteloos aan. Zwaaiende haren, blinkende studs en synchrone gitaarmoves maken deze show compleet: deze band is gewoon áf.
 
Na een korte ombouw is het dan echt zo ver, vijf Drunktankers springen op het podium. Vijf, want hoewel de skatepunk formatie met een vleugje metal nu uit vier heren bestaat, wordt de verjaardag gevierd met iedereen: de fans, maar ook de oud-bandleden van wie enkele nog achter de schermen actief zijn. Om de paar nummers dragen de bandleden het stokje over en staat er ineens weer een frisse bezetting op de bühne. Alhoewel, fris, dankzij de volledige overgave van de bandleden begint de temperatuur in de knusse SuperMarkt te stijgen en komt het publiek ook goed los. Vaste kern vanavond  in deze wervelwind bestaat uit gitarist Pim en drummer Raymond die er ook vanaf het eerste banduur bij waren.
 
Dat Drunktank al even mee gaat is duidelijk. Niet alleen scanderen de toeschouwers hier en daar uit volle borst de teksten mee, de band, inclusief oud-leden, is een geoliede machine. Geen setlist, geen gehaper met instrumenten of effecten, de mannen rammen hun repertoire er doorheen alsof ze geen andere keuze hebben. Wanneer Pim het woord ‘pit’ laat vallen, weet de zaal meteen wat ze te doen staat. Bij elk nummer wat volgt gaat het vervolgens los: al beukend en springend maken de durfals onder het publiek duidelijk dat ook zij een uitlaatklep nodig hebben.
 
We wanen ons echt even in de jaren `90. De skatepunk van Drunktank inclusief metallic sound is misschien niets nieuws, maar dat is de bedoeling ook niet. Vieren dat ze al tien jaar stevig in de schoenen staat, met energieke shows vol plezier, wél. De band heeft dan ook mooie tours in binnen- én buitenland gedaan en het podium gedeeld met grote bands als Lagwagon, één van hun invloeden. Zoals de band ook zelf zegt: het meezinggehalte van de nummers is hoog. Zeker als de band ‘Last one Standing’ inzet, gaat de zaal stuk. Enig minpunt is de versterking van de vocalen. Met zoveel gitaargeweld kan het geen kwaad om de volumeknop van de zang nog iets verder open te draaien. Hoe dan ook kun je er niet omheen. Wie behoefte heeft aan een explosief feestje op het podium én in de zaal is bij Drunktank aan het juiste adres: ook als ze níet jarig is.