Schaterlachen, dan vol schieten bij Puur Gelul
Fresku breekt harten met intieme rap
Het Haagse Puur Gelul, al acht jaar een begrip, ging op zaterdagavond voor de leeuwen bij het literatuurminnend Crossing Borderpubliek. Een wisselend circus van taalvirtuozen, met als gezamenlijk doel de rock’n’roll van het woord naar de mensen te brengen en hen zo een mooie avond en kramp in de lachspieren te bezorgen. Vanavond komen beurtelings Karel Kanits, Thomas Waterreus (Boef en De Gelogeerde Aap), initiatiefnemer Boozy de Kok, Fresku en Eric Corton aan het woord.
Veel namen uit de muziek dus, geheel in de geest van de Crossing Bordergedachte. Bij de rappers hadden we dan ook op muzikale ondersteuning gerekend, maar die blijft achterwege. Een uitgeklede, gesproken versie van de raps maakt echter indruk op nieuwe manieren. Terwijl de concurrentie toch niet mis is, hebben we volle bak bij Puur Gelul. Even lekker lachen met een biertje erbij.
Karel Kanits trapt af. De rashagenees zet de toon met een aaneenrijging van flauwe bakken, met als onderwerp de relatie met zijn vader. Kanits komt wat nerveus over en ramt de moppen er wel erg snel doorheen, waardoor veel van de punchlines niet beklijven. Met wat meer rustmomenten zou hij meer impact hebben, want er zitten een hoop leuke vondsten bij.
Haags (dj-)duo De Sissies heeft voor hapjes gezorgd, de sfeer in de zaal is prima. Boozy neemt het stokje over: in bijzonder grof Haags verhaalt hij van gebeurtenissen uit het Haagse straatleven en bij hem thuis. Overdekte scooters, invaliden in opgevoerde rollators, dames die “niet kotslelijk zijn maar ook niet om door een stringetje te halen”: hij laat de zaal in alle hoeken schateren van het lachen met zijn herkenbare situaties en hilarische woordspelingen.
Rapper Fresku laat bij opkomst eerst de rust weerkeren in de zaal. De uitgelaten stemming die Boozy heeft neergezet weet hij knap om te buigen naar aandachtig luisteren, want wat hij gaat doen is van een heel ander kaliber. Hij vertelt heel eerlijk dat dit spannend is en anders dan een hiphopconcert. Fresku is zich ervan bewust dat zijn teksten onder een microscoop liggen maar vindt dit juist interessant: welke uitwerking hebben zijn teksten zónder de truukjes en afleiding van een hiphopshow?
Hij begint ons rappend te vertellen. Over zijn dochtertje. De relatie met haar moeder. Zijn onzekerheden over zijn werk. Wat hij doet is zoveel kwetsbaarder en persoonlijker dan de voorgangers, dat de zaal er een beetje van schrikt. “Kies ik voor muziek of voor haar moeder, hoe dan ook verdeel ik mijn gezin.” Wauw. “Mijn laatste album, ik stop met rappen, nu ga ik voor mijn dochter vechten.” Ons hart breekt. Stilte in de zaal, daarna een oorverdovend applaus: wat een durf om je zo open te stellen in deze setting.
Niet makkelijk voor Eric Corton om daarna het stokje over te nemen. “Jemig, iedereen kan dingen uit zijn hoofd.” In elk geval heeft hij ook een stuk over liefde, zegt hij. Het wordt een verhaal uit zijn boek ‘auto-biografie’, waarin Corton zijn passie voor auto’s beschrijft. Hij neemt ons mee naar Oosterbeek, waar de zeventienjarige Eric smoorverliefd was: op een gele Citroën 2CV welteverstaan. Corton blijkt een prima verhalenverteller. Het wordt een boeiend en sympathiek verhaal over zijn eerste auto, maar onze harten zijn te hard gebroken bij Fresku om nog echt iets voor een auto te voelen. Maar misschien was wat Fresku deed wel een beetje te mooi voor Puur Gelul.
CIJFER
7,5. Een 7 voor Puur Gelul zelf, een half puntje hoger dankzij Fresku.