Joe Volk raakt je recht in je hart

Vrouwelijk gezwijmel om de nieuwe Jeff Buckley

Tessa Bentvelsen | Foto's: Jan Piet Hartman ,

Een jongen met een elektrische gitaar op het podium. Hij en hij alleen. Joe Volk laat je kennis maken met de meest gevoelige plek in je hart. Donker, dramatisch en minimaal.

HET CONCERT
Joe Volk, Crossing Border, Heaven, vrijdag 15 november 2013
 
DE MUZIEK
Van de zanger van de hardrockband Gonga naar de meest gevoelige en simpele muziek die je in tijden zult horen. Joe Volk brengt donkere, dramatische en minimale folk met een knipoog naar de psychedelische kant. Uitgekleed tot op het bot met alleen een elektrische gitaar en Volk’s dromerige zang. Een nieuwe, zoetere Jeff Buckley is opgestaan.
 
HET NUMMER
Tussen alle geweldige nummers in de set is er haast niet een te vinden die er bovenuit springt of juist tegenvalt. Stuk voor stuk weet Volk ze met evenveel gevoel te brengen. Als er dan toch een keuze gemaakt moet worden, gaat de voorkeur uit naar het nummer ‘Soliloquy’ dat zich naar ‘alleenspraak’ vertaalt. En alleen spreken is wat hij doet met zijn hypnotiserende stem en uithalen die van heel diep komen. Ook ‘Yellow sneak’ valt op. Soms tegen het valse aan maar gered door zijn gevoelige timing maakt dat het nummer hard inslaat.
 
PLUS
In tegenstelling tot meeste rustige concerten, is het bij Joe Volk muisstil. Zelfs het geruis van de boxen is te horen als er een stilte in de set valt. Met respect voor de muziek, luistert iedereen aandachtig naar de prachtige nummers.
 
MIN
Maar stilte is ook een minpunt. Het publiek is zo stil dat ze ook niet meewerken als Volk iets aan ze vraagt. Of misschien kon niemand iets uitbrengen door de brok in de keel van de nummers ervoor.
 
HET OORDEEL
Vijfenveertig minuten van kippenvel in de hemel. Hoe mooi een mannenstem is als het alleen begeleid wordt met een elektrische gitaar. Vrouwen leggen hun hoofd op de schouder van hun man en iedereen pakt elkaar een stukje steviger beet. Iedereen voelt zich zo op z’n gemak dat een deel alleen maar kan zitten op de grond en in trance staart naar de man voor hen. Bij sommige nummers van Volk zit er officieel nog een viool onder, maar hij kan het publiek ook heel goed alleen aan. Terwijl meesten bij Glen Hansard staan te huilen, zet Volk voor een handje vol mensen een optreden neer die niet snel vergeten wordt.
 
CIJFER
9