De telefoon gaat nog maar net over en nog geen twee seconden later is er al gerommel aan de andere kant van de lijn te horen. “Hold on one second”, zegt de nu al vriendelijk klinkende man. Zijn Britse accent is bijna deftig te noemen. Na wat gerommel en gestommel is Darren Bancroft terug bij zijn telefoon. “Hiiiiii, how are you?”, is het eerste dat de welgemanierde drummer, zanger en sampler zegt. Samen met Thomas en Dede Wegg-Prosser - die met elkaar getrouwd zijn - maakt hij deel uit van een band die in de loop van de jaren heel wisselend is beoordeeld door critici.

 

Zo liep iedereen met het drietal weg toen in 2010 het eerste album ‘WHB’ uit kwam, maar vonden meesten het tweede album ‘Ternion’ uit 2012 te anders en te langzaam. “Maar wat is het nut van albums maken die allemaal hetzelfde klinken?”, vraagt Bancroft zich af. “Toen we aan het tweede album begonnen, wisten we dat het anders zou gaan klinken dan de eerste maar dat was iets dat wij accepteerden.” De band probeerde juist een stapje verder te gaan dan ‘WHB’ door meer met de teksten en verhalen van de nummers te doen. Maar hoe ga je om met kritiek vanuit verschillende hoeken? Terwijl sommige bands uit elkaar gaan door een slechte recensie, is het voor Bancroft en co. verre van een groot probleem. Ze hechten juist heel weinig waarde aan wat critici zeggen en juist veel meer waarde aan wat hun luisteraars ervan vinden. “Wat we al vanaf het begin af aan hebben geleerd, is dat je als band in een soort van etalage staat met alles dat je doet en waarop je ook beoordeeld wordt. Uiteindelijk is muziek geen moeilijke wiskunde, het is gewoon iets waar je van moet houden. De enige manier om in de toekomst niet bang te zijn voor kritiek, is om te realiseren dat iedereen zijn eigen mening heeft.”

 

Dat is dan ook hoe de band erin staat. De drie zijn nog even trots op beide albums als toen ze net uit kwamen en een derde zit er ook al aan te komen. “Het is moeilijk om op lange termijn muziek te blijven maken dus we zijn heel blij dat we afgelopen juli begonnen zijn aan het derde album. We zijn aan het opnemen en schrijven en hopen eind dit jaar een single uit te brengen, maar dat ligt ook aan de platenmaatschappij en aan hoe ver wij zijn.” Een groot verschil met het opnemen van de vorige albums en het nieuw album, is dat de band nu een eigen studio heeft in Oost Londen. Dat betekent opstaan, naar de studio gaan om daar de hele dag te werken en dan weer naar huis gaan. Bij de eerste plaat was dat wel anders, toen werden de nummers opgenomen tussen Thomas en Dede’s huis in Londen en het huis van Thomas’ grootouders in Wales.