Dudettes, Joe Madman And The Sidewalkers en halftam publiek

Beide bands komen in Paardcafé uit de verf, maar niet geheel ongeschonden

Tess van der Zwet | Foto’s: Mike Pfauth ,

In het Paardcafé staan regelmatig interessante bandjes die van verder komen dan het Haagse. De perfecte gelegenheid om te zien hoe popmuziek zich in de rest van Nederland ontwikkelt. Deze avond, donderdag 4 april, staan Joe Madman and the Sidewalkers en Dudettes op het programma uit respectievelijk Alphen aan den Rijn en Groningen. De biografieën beloven een avond rauwe, doortastende blues en rock.

Joe Madman and the Sidewalkers. De naam kon niet treffender zijn. Ervan uitgaande dat zanger en gitarist Mitchell de verpersoonlijking van Joe Madman is, is de betiteling  van de ritmesectie ook niet slecht gekozen: drummer Joost en bassist Lars staan volledig in dienst van de frontman. Joe Madman is alles wat de anderen niet zijn en andersom. Geheel in stijl gekleed en met rode Gretsch of chique Telecaster, is Joe Madman een opvallend figuur, terwijl de andere twee bandleden wegvallen op de achtergrond. Daar komt bij dat de zanger zich profileert als een geniale predikant van de blues en rock ’n roll anno 2013 en hierdoor alle ogen naar zich toetrekt. ‘Joe’ schreeuwt, zijn gitaar scheurt en zijn raspende stem (inclusief charmant timbre) schuurt zich een weg door de speakerboxen. Vecht hij tegen of met zijn instrumenten? Of bedrijft hij er de liefde mee? Het is in ieder geval een overtuigende performance van een Nederlandse Jack White of de perfecte mix tussen de broers van The Black Crowes.  

Het plaatje klopt echter niet helemaal. De nummers blijven niet allemaal even goed hangen. Daarbij komen de drums niet voldoende uit de verf. Het ontbreekt de set letterlijk aan slagkracht en de drummer speelt aarzelend en gereserveerd. Jammer, want hier, op dit moment, hoort de kit eigenlijk afgeslacht te worden. Later wordt duidelijk waarom het instrument behandelt wordt als een pasgeboren panda: het geleende drumstel behoort toe aan Dudettes. En je bent nu eenmaal een klootzak als je spullen van een dame sloopt. Hierdoor komt echter een groot deel van het gezamenlijke vermogen terecht op de schouders van de bassist. Die speelt strak, maar kan de kracht van zelfverzekerde drums niet vervangen. Maar hállo, waar zeuren we over? Joe Madman and the Sidewalkers introduceren blues- en garagerock met een flinke zweem sexyness en bevlogenheid die we om een of andere reden toch weinig tegenkomen bij andere Nederlandse bands.

Dudettes heeft een aardig lijstje imposante wapenfeiten in de biografie vermeld staan. Zo stond de band op Eurosonic, sloten ze het festivalseizoen af met een optreden op de Uitmarkt in Amsterdam, kennen ze de binnenkant van de Oosterpoort, hét podium van Groningen, als hun broekzak en hebben ze eens support gedaan voor onder andere Golden Earring en Moke. Blijkbaar dus het bekijken en beluisteren waard. 
 
In tegenstelling tot Joe Madman and the Sidewalkers, maakt Dudettes juist uiterst toegankelijke poprock. De zangeres kletst amicaal met het publiek, welke vanavond helaas zo tam is als een deurmat, waardoor respons vaak alleen van de biertap afkomstig lijkt te zijn. Een beetje zuur is het wel, want deze sympathieke band doet hard zijn best om in de smaak te vallen. De nummers zijn catchy en bevatten heel wat hooks en popelementen. Met name de liedjes waarin de vocalen extra worden ingekleurd door achtergrondzang van gitariste Cynthia nestelen zich in het geheugen. Bovendien kleurt haar stem perfect bij de krachtige stem van frontvrouw Zjoly. De soulvolle coverversie van Gnarls Barkley’s ‘Crazy’ is de band muzikaal op het lijf geschreven.
 

Bassist Jurgen is de vreemde eend in de bijt tussen alle vrouwelijkheid op het podium en speelt bescheiden, maar strak. De muzikale aanjager van de band, drumster Ingrid, veegt met haar spel direct het vooroordeel van tafel dat vrouwen niet kunnen drummen, al mag er af en toe nog wel wat meer pit in. Behalve de zangeres, klinkt en oogt het geheel behoorlijk mat. Is het de halfvolle zaal of zit deze groep vanavond ook niet op de toppen van haar kunnen? We kunnen ons in ieder geval goed voorstellen dat Dudettes gewoonlijk heel wat mensen mee kan krijgen, maar vanavond zit het er niet in. Aan het einde van de show voelt het alsof er nog een verwachting moet worden ingelost. Alsof het hoogtepunt nog moet komen. Maar dat hoogtepunt blijft uit en daarmee, helaas, ook de volledige inlossing van de belofte.