Voordat de band het podium betreedt worden enkele duidelijke inspiratiebronnen, waaronder Noel Gallagher, via de geluidsinstallatie ten gehore gebracht. Dit maakt meteen duidelijk waar het bij Moke om draait; britpop van de hoogste orde. Na een indrukwekkend debuutalbum te hebben geproduceerd werd de opvolger enigszins minder ontvangen. Met `Collider’ op zak zet de band echter weer twee flinke stappen vooruit. De eerste drie nummers die gespeeld worden zijn `Tears’, single `Burning the ground’ en `I’ve got silence you’ve got sound’, allen afkomstig van het laatste album.
Wat opvalt is dat de band qua looks een minder gestileerde indruk maakt dan voorheen. De uit Ierland afkomstige zanger/gitarist Felix Maginn staat in een keurig pak te spelen terwijl Eddy Steeneken met een opvallend glitterjasje achter de toetsen staat. De enorme albumhoes, die achter de band als decor dient, lijkt door de goed verzorgde lichtshow zo nu en dan voor een psychedelisch effect te zorgen. Uitverkocht is het Paard van Troje op deze doordeweekse avond echter niet; de vloer is redelijk gevuld en op de eerste verdieping staat een enkele rij bezoekers. Gedurende het optreden valt op te merken dat de nieuwste songs door het publiek net zo positief worden ontvangen als de wat oudere nummers als `Last chance’ en `Love my life’. Tijdens `Opening up’ klapt iedereen op aangeven van Felix zelfs enthousiast mee. Het meeste gejuich vanuit het publiek komt echter nadat Felix vermeldt dat hij van Amsterdam naar Groningen is verhuisd.