Harder, better, faster, stronger tijdens Dutch Garage Rock Explosion

The Accelerators, The Stilettos en E.T. Explore Me geven de SuperMarkt op zijn sodemieter

Lilianne Laan | Foto’s: Jorgen van de Burgt ,

Tout garagerockminnend Den Haag is vrijdag 23 november bijeengekomen in de SuperMarkt om de broekspijpen eens flink te laten wapperen bij de Dutch Garage Rock Explosion. Oordoppen paraat, want vanavond gaat de gain op tien met een trashy potje punk en rock met The Accelerators, The Stilettos en E.T. Explore Me.

De aftrap van de avond is niet mis. Garagerocktrio uit Haarlem E.T. Explore Me brengt opzwepende gruizige rock waarin een orgel de hoofdrol speelt. De sound is dankzij dit orgel en de vervormde zang vergelijkbaar met het Amsterdamse duo zZz: net zo aangenaam vuig en ongeveer zo gepolijst als een met glasscherven bezaaid spitsroedenconcours. De set dendert vanaf het eerste nummer als door een horzel gestoken de zaal omver. Opvallend is de bezetenheid van alle drie de bandleden en de overgave waarmee de frontman zijn orgel onder handen neemt: het apparaat wordt staand, liggend, zittend bespeeld, met handen, ellebogen en baard. De zang zwalkt (vrijwel onverstaanbaar) van een zwaar distorted Leonard Cohen-geluid via Rammstein naar hartgrondig grunten.
 
Later in de set wordt het orgel verruild voor een gitaar wat het startsein is voor een paar bloeddorstige ballades. Deze gitaar gaat later het publiek in en komt in handen van een toeschouwer die er wel raad mee weet. Het orgel is hetzelfde lot beschoren: het ding wordt de dansvloer opgehesen waar het door vele handen beroerd wordt. Dansvloer, u leest het goed, want E.T. Explore Me krijgt met zijn gejaagde surf/punk/polkanummers zowaar de zaal in beweging. Het optreden krijgt misschien niet de prijs voor het meest virtuoze spel, maar wat een energie en wat een heerlijk ‘wat kan het ons bommen’ gevoel wordt hier overgebracht. Een waardig trashy begin van de avond.
 

Wanneer de bierglazen zijn hervuld bestijgt het drietal The Stilettos het podium. Ergens in het rommelige rockgebied tussen The Stooges en The Stones is deze band op zoek naar snelle, harde maar gecontroleerde rock ‘n’ roll. Ook dit drietal barst van de energie maar het geluid zoekt minder de rafelranden op dan dat van zijn voorgangers. De snelle rocknummers liggen prettig in het gehoor. Waar de band zijn inspiratie haalt is niet moeilijk te raden gezien de gelijkenis van de zanger met Mick ‘It’s not the song, it’s the singer’ Jagger. De frontman van The Stillettos kan een vergelijkbaar charisma niet ontzegd worden. Hij doet aan energieverbruik niet onder voor Jagger en Iggy Pop: zijn tengere lichaam springt en kronkelt over de bühne. Microfoonstandaard en tamboerijn zijn z’n wapens in de strijd om onze aandacht en hij gebruikt die op iedere denkbare wijze. De aandacht vasthouden is echter lastiger, want hoewel de snelle rocknummers prettig in het gehoor liggen, blinken de nummers niet uit in originaliteit. Er mist variatie in de set, het is veel van hetzelfde. Ze sluiten gelukkig af met een pittige punkrockkneiter, die het publiek een beetje voorbereidt op wat er komen gaat.

Want de afsluiter The Accelerators is de band waar de meeste mensen voor gekomen zijn vanavond. Dit Rotterdamse viertal biedt de hoogste dosis punk van de avond, wat naast muzikaal ook in de boosheid van de zanger naar voren komt evenals in de traditionele ‘punkstance’: benen gespreid en raggen maar op die gitaar. De zanger heeft een prima stem voor punk en schreeuwt elk nummer met evenveel overtuiging de zaal in. Strak gespeelde, geconcentreerde punkbommetjes worden in hoog tempo op het publiek afgevuurd. Het effect is onmiddellijk merkbaar, want voor het eerst vanavond wordt er gepogoot. Het viermanschap houdt zich niet in en gaat er in ieder nummer vol bovenop. Dat resulteert in het tot tweemaal toe breken van een snaar, wat gitarist Simon echter alleen maar meer applaus oplevert. Als laatste ‘tough love’ liefdesbeet naar het publiek wordt de Misfits-klassieker ‘Last caress’ ten gehore gebracht. Een prima einde van een avondje fijn door de modder met zijn allen.