De samenwerking tussen de band Swimming en binaural sound-artiest Dallas Simpson zou een geheel nieuwe muziekervaring moeten opleveren. Althans, dat was het idee. In werkelijkheid liep het iets anders. Bezoekers kregen bij binnenkomst in de filmzaal van het Humanity House een draadloze koptelefoon op. Vervolgens moesten zij plaatsnemen op een van de kussens en naar een groot scherm kijken waarop de band Swimming te zien was. De band zat in een kamer naast de filmzaal.
Het ‘optreden’ stond gepland om half acht, maar toen om acht uur nog geen noot door de koptelefoons van de aanwezigen klonk, vonden de meeste het wel welletjes en vertrok ruim driekwart. Uiteindelijk klonken om kwart over acht de eerste tonen en waren de technische problemen na drie kwartier eindelijk opgelost. Wel was er een ander probleem: de camera’s deden het niet. De muziek was Swimming klinkt dromerig en is heerlijk om naar te luisteren. Het is alleen jammer dat de band niet te zien is en de toeschouwer het idee krijgt dat naar een cd aan het luisteren te zijn.
CIJFER
Geen
Swimming and Dallas Simpson: leuk geprobeerd
Gemiste kans in de kelder van het Humanity House
Een experimentele opstelling met camera’s en koptelefoons. De muziekervaring die de band Swimming samen met Dallas Simpson wilde uitvoeren pakte niet uit zoals bedoeld was. Storingen met koptelefoons en camera’s die niet aangesloten waren. Drama in het Humanity House.