GEZIEN
Walk The Line 2012, zaterdag 12 mei, SuperMarkt
MUZIEK
Rauw, dat is de beste omschrijving van Pond. Waar ze met Tame Impala psychedelische muziek creëren, is Pond meer direct en keihard. Met strakke riffs en een ongekende dosis energie laat het vijftal zien wat ze in huis heeft. Bassist van Tame Impala Nick Allbrook neemt de vocalen voor zijn rekening en laat hier en daar wat verbaasde gezichten achter. Spastische bewegingen, gillend en schreeuwend als een klein kind rent hij een aantal keren dwars door de SuperMarkt en weer terug. De band ziet het allemaal aan en heeft daar vrede mee.
PLUS
Pond komt vanaf de eerste slag van de snare rauw op het dak. Er wordt geen blad voor de mond genomen en de heren doen lekker waar ze zelf zin in hebben. Dat zorgt voor een ongelofelijk positieve energie. De band doet waar ze goed in zijn en de muziek luistert heerlijk weg. Soms ietwat verlegen tussen de nummers door, maar dat is eigenlijk nergens voor nodig. Met hun typische Australische garagerock (zoals Wolfmother dat zo goed kan) moeten ze menig rockfanaat kunnen plezieren, en dat doen ze goed.
Pond verbouwt de SuperMarkt
Sideproject van Australische psychedelische band Tame Impala ramt erop los
Drie bandleden van Tame Impala zijn verenigd in Pond en laten zien waarom ze zo bekend zijn geworden met die band. Als een collectief sluiten de vijf heren uit Perth de tweede dag Walk The Line in de SuperMarkt af. Rauw en ongegeneerd creëren de heren een prima flow zo laat op de avond.
MIN
Waar zanger, dwarsfluitist en toetsenist Nick Allbrook voor hoogtepuntjes zorgt, is hij ook degene die voor dieptepunten kan zorgen. Vocalen zijn niet het belangrijkste onderdeel van het genre muziek waar Pond zich in bevindt, maar Allbrook is slecht verstaanbaar en maakt soms zulke vreemde bewegingen dat het lijkt alsof hij geen idee heeft waar hij mee bezig is. Als dan ook nog eens de microfoons van de gitaristen harder staan dan de microfoon van de zanger zelf is het overduidelijk dat er met het vocalen iets niet helemaal goed gaat. Dat is zonde, want een echte frontman is hij wel.
CONCLUSIE
Ondanks de miskleunen die Nick Allbrook soms begaat is Pond een afsluiter van formaat. De organisatie mist soms, maar de band brengt sfeer met zich mee en er wordt zichtbaar genoten van de energie die de West-Autralische formatie met zich meebrengt. Dat de grond onder de SuperMarkt letterlijk aan het trillen is, geeft wel aan wat een overweldigende performance Pond neerzet. Het is echt oprecht genieten tijdens de afsluiting van Walk The Line in de SuperMarkt.
CIJFER
8,5