De zegetocht rond ‘Heavy Flowers’ bracht Blaudzun ook naar de 3FM Awards, waar hij genomineerd was in de categorie Alternatief. Hij won de award niet, maar kan er ook echt niet mee zitten. “Zo'n nominatie is grappig, maar meer ook niet. Ik geef niet zoveel om prijsjes, tenminste niet als het om muziek gaat. Dat doen ze maar bij wielrennen en voetbal en zo. Muziek en wedstrijdjes, ik geloof er niet zo in. Maar ik vond het een leuk en gezellig feestje hoor!” Hij vervolgt: “Ik ben in de eerste plaats een muzikant, een zanger en een liedjesschrijver. Ik hou me er helemaal niet mee bezig of het goed valt, of het commercieel is, of dat het de radio haalt. Het gaat om mijn liedjes, om mijn gevoel.” Iets genuanceerder: “Natuurlijk, als iets af is ben je benieuwd wat mensen daar van vinden en hoop je ook wel dat zoveel mogelijk mensen het te horen krijgen. Maar het begint en eindigt bij mijn eigen liedjes.”

Maar hoe zit dat dan met die liedjes? Het is mooie, doordachte muziek. Thematisch komen onderwerpen als religie en invloed op je eigen leven uitoefenen aan bod. Is de bedoeling hier iets mee over te brengen? “Als mensen denken een boodschap in mijn muziek te vinden, ja, dat zou kunnen natuurlijk. Dat is misschien een gevolg van wat ik doe, maar het is absoluut geen doel. Daar ben ik niet mee bezig. Ik vertel gewoon mijn verhaaltjes op mijn manier, verwoord mijn gevoelens op mijn manier. Kijk, het klinkt een beetje cru misschien, maar in de eerste plaats schrijf en zing ik voor mezelf. Wil ik iets maken waar ik zelf door getroost word of zo. Voor mij is muziek een plek waar je even in kunt wegschuilen. Niet altijd als vlucht, maar soms ook wel. Dus als ik zelf schrijf en zing moet het voor mij ook zo werken. Dat is het enige doel dat ik met mijn liedjes heb. En als andere mensen dat daar ook in vinden dan is dat alleen maar mooi. Maar je moet er geen boodschap in zoeken, want die zit er niet. Ik gebruik muziek niet als een propagandamiddel of zo.”